Кавелін
| Кавелін | |
|---|---|
| |
| Формула | CuS |
| Прымесь | Fe, Se, Ag, Pb |
| Сінгонія | гексаганальная |
| Колер | індыгава-сіні да сінявата-чорнага |
| Колер рысы | бліскучы металічна-шэры да чорнага |
| Бляск | паўметалічны цьмяны |
| Празрыстасць | непразрысты |
| Цвёрдасць | 1,5—2 |
| Спайнасць | дасканалая па {0001} |
| Шчыльнасць | 4,6—4,76 г/см³ |
|
Кавелін на Вікісховішчы |
|---|
Кавелі́н, меднае індыга, блакітная медзь — мінерал класа сульфідаў, сульфід медзі, CuS. Мінерал апісаны ў 1832[1] годзе. Названы ў гонар італьянскага мінералога Н. Кавелі (італ.: Niccolo Covelli)[1].
У складзе кавеліну да 66,4 % медзі, дамешкі жалеза, часам свінцу, селену, серабра. Крышталізуецца ў гексаганальнай сінгоніі. Утварае плямістыя сажыстыя агрэгаты, скарынкі, зрэдку — тонкія таблітчастыя крышталі. Колер індыгава-сіні да сінявата-чорнага. Бляск паўметалічны, цьмяны. Цвёрдасць 1,5—2 па шкале Моаса. Шчыльнасць 4,6—4,76 г/см³. Крохкі.
Кавелін утвараецца ў меднарудных радовішчах у зонах другаснага сульфіднага абагачэння пры замяшчэнні халькапірыту, барніту і хальказіну. Зрэдку мае гідратэрмальнае паходжанне. На паверхні няўстойлівы і ў выніку акіслення пераўтвараецца ў кіслародныя злучэнні медзі — купрыт, азурыт, малахіт[1].
Месцараджэнні кавеліну ў Расіі, Германіі, Аўстрыі, Сербіі, Італіі, Марока, Аргенціне, ЗША[1].
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Бардон У. Я. Кавелін // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7). — С. 399.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Ковеллин // Каталог Минералов (руск.)
- Ковеллин // Минералы и месторождения России и стран ближнего зарубежья (руск.)
- Ковеллин // Кристаллов.net — Систематика и классификация минералов, горных пород, метеоритов, окаменелостей (руск.)