Плюсы (возера)
| Плюсы | |
|---|---|
| Морфаметрыя | |
| Вышыня над узроўнем мора | 134,5[1] м |
| Даўжыня | 2,04 км |
| Шырыня | 1,61 км |
| Плошча | 1,54 км² |
| Аб’ём | 0,00462 км³ |
| Даўжыня берагавой лініі | 8,7 км |
| Найбольшая глыбіня | 5,8 м |
| Сярэдняя глыбіня | 3 м |
| Гідралогія | |
| Салёнасць | 0,195—0,21 ‰ |
| Празрыстасць | 1,6 м |
| Басейн | |
| Плошча вадазбору | 6,56 км² |
| Упадаюць | ручаі, каналы |
| Выцякаюць | ручай |
| Размяшчэнне | |
| Краіна |
 Беларусь |
| Рэгіён | Віцебская вобласць |
  Плюсы |
|
|
|
|
 Плюсы |
|
 |
|
Плю́сы, Плюскае — возера ў Браслаўскім раёне Віцебскай вобласці ў басейне ракі Заходняя Дзвіна, за 20 км на поўнач ад горада Браслаў, каля аграгарадка Плюсы, паблізу ад мяжы з Латвіяй.
Плошча паверхні возера 1,54 км². Даўжыня 2,04 км, найбольшая шырыня 1,61 км, даўжыня берагавой лініі 8,7 км. Найбольшая глыбіня возера 5,8 м, сярэдняя 3 м. Аб'ём вады 4,62 млн. м³. Плошча вадазбору 6,56 км².
Катлавіна возера падпруднага тыпу, размешчана ў паніжэнні паміж камавых узгоркаў. Схілы катлавіны ў заходняй і паўночнай частках спадзістыя, вышынёй 4—5 м, у паўднёвай — стромкія, вышынёй да 8—10 м. Берагавая лінія звілістая. Берагі нізкія і пясчаныя. Вакол возера пойма шырынёй ад 10—80 да 300 метраў. У паўднёвай частцы возера 9 астравоў агульнай плошчай 10 га (буйнейшыя з іх — Вялікі і Малы). Дно возера да глыбіні 1,5 м пясчанае. На большых глыбінях дно выслана сапрапелем і гліністым ілам.
Возера эўтрофнае, слабапраточнае. Надводная расліннасць пашыраецца на адлегласці 10—30 м ад берага і да глыбіні 1,5 м. Да глыбіні 2,5 м распаўсюджваюцца рдзесты, харавыя водарасці, эладэя. Усходнія і паўночныя залівы, мелі і прастора паміж астравамі зарастаюць цалкам.
У Плюсы ўпадаюць некалькі ручаёў і выцякае ручай у возера Прысвяты.
У возеры водзяцца шчупак, акунь, лешч, плотка, гусцяра, краснапёрка, лінь і іншыя віды рыб.
Зноскі
- ↑ Ліст карты N-35-7 Архівавана 2 мая 2013.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т.4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1985. — Т. 4. — 599 с. — 10 000 экз.
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.12: Палікрат — Праметэй / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 11. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0198-2 (Т. 11).
- Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Витебская область / Редактор Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2010. — С. 9. — 72 с. — 10 000 экз. — ISBN 978-985-508-136-5. (руск.)
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Плюсы Архівавана 13 жніўня 2013.