Снежніца
Снежніца — скапленне адталай вады ці (у пачатковай стадыі ўтварэння) прасякнутага вадой снегу на паверхні лёду, пакрытага снегам. Можа знаходзіцца пад тонкім пластом другаснага лёду (наслуд).
Утварэнне[правіць | правіць зыходнік]
Снежніца пачынае ўтварацца пры раставанні снегу, які знаходзіцца на лёдзе — снег ператвараецца ў кашыцу, прасякнутую вадой. Затым мокры снег цалкам растае і ў выглядзе лужынкі застаецца на паверхні лёду. Пры паніжэнні тэмпературы на паверхні снежніцы ўтвараецца малады лёд. Калі ж тэмпература наадварот павышаецца, то пачынаецца і раставанне самога лёду пад снежніцай.
Сярэднія шыроты[правіць | правіць зыходнік]
У сярэдніх шыротах з кантынентальным кліматам снежніцы ўтвараюцца ў асноўным вясной, калі пачынаецца актыўнае снегараставанне. Снежніцы ўмераных шырот недаўгавечныя — хуткае павышэнне тэмператур прыводзіць да падтавання ніжніх слаёў снегу або лёду і прарыву снежніц.
Арктыка[правіць | правіць зыходнік]
Снежніцы могуць утварацца і ў Арктыцы. Пры раставанні снежнага покрыва на паверхні ледзянога поля ўтвараюцца снежніцы-вадаёмы. Такія снежніцы ўяўляюць з сябе звычайна невялікія лужынкі, але часам памеры арктычных снежніц даходзяць да сотняў квадратных метраў — узнікаюць велізарныя азёры прэснай вады. Глыбіня такіх снежніц ад 30 см да 1,5 м. У летні сезон вада ў снежніцы растоплівае ніжнія пласты лёду і, такім чынам, паведамляецца з акіянам. Часам раставанне снягоў і ўтварэнне снежніц можа быць занадта інтэнсіўным і прыводзіць да падтаплення арктычных станцый. Прыкладам такога падтаплення можа служыць падтапленне дрэйфуючай станцыі «Паўночны полюс-3» у летні сезон.
Снежніцы, якія ўтвараюцца ў Арктыцы, утрымліваюць празрыстую чыстую ваду. Утрыманне соляў у гэтай вадзе не вяліка - парадку 0 - 3 мг/л. Ваду з снежніц можна піць без кіпячэння і хімічнай апрацоўкі. У мінулым даследчыкі Арктыкі пазбягалі выкарыстання адталай вады для пітва, лічачы яе прычынай цынгі, якая узнікала.
