(209) Дыдона

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(209) ДыдонаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік К. Г. Ф. Петэрс
Месца выяўлення Клінтан
Дата выяўлення 22 кастрычніка 1879
Эпанім Дыдона
Альтэрнатыўныя абазначэнні A909 AB; A909 GB;
A912 RB
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,06146
Вялікая паўвось (a) 470,853 млн км
(3,14746 а.а.)
Перыгелій (q) 441,915 млн км
(2,95402 а.а.)
Афелій (Q) 499,792 млн км
(3,3409 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 2 039,571 сут (5,584 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 16,773 км/с
Схіленне (i) 7,169°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 0,763°
Аргумент перыгелія (ω) 250,297°
Сярэдняя анамалія (M) 281,428°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 159,94 км
Маса 4,28×1018 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0447 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0846 км/с
Перыяд вярчэння 5,7366 гад
Спектральны клас C
Абсалютная зорная велічыня 8,24m
Альбеда 0,0349
Сярэдняя тэмпература паверхні 160 К (−113 °C)

(209) Дыдона (лац.: Dido) — даволі буйны астэроід галоўнага пояса, прыналежны да цёмных астэроідаў спектральнага класа C. Ён быў выяўлены 22 кастрычніка 1879 года германа-амерыканскім астраномам К. Г. Ф. Петэрсам у Клінтане, ЗША і названы ў гонар міфічнай карфагенскай каралевы Дыдоны[1].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 33. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]