Ёханес Роберт Бехер

Ёханес Роберт Бехер
ням.: Johannes Becher ням.: Johannes Robert Becher
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	ням.: Johannes Robert Becher
Дата нараджэння	22 мая 1891(1891-05-22)[…]
Месца нараджэння	Мюнхен, Верхняя Баварыя, Каралеўства Баварыя, Германскі рэйх
Дата смерці	11 кастрычніка 1958(1958-10-11)[…] (67 гадоў)
Месца смерці	Усходні Берлін, Берлін, ГДР
Пахаванне	Даратэенштацкія могілкі[d]
Грамадзянства	ГДР  Веймарская рэспубліка  Германская імперыя
Бацька	Heinrich Becher[d]
Жонка	Лілі Бехер[d] і Käthe Becher[d]
Альма-матар	Вільгельмаўская гімназія[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, палітык, раманіст, пісьменнік, змагар Супраціўлення, аўтар песень, драматург
Грамадская дзейнасць
Партыя	Сацыялістычная адзіная партыя Германіі Камуністычная партыя Германіі Незалежная сацыял-дэмакратычная партыя Германіі
Член у	Акадэмія мастацтваў ГДР[d] Нацыянальны камітэт «Свабодная Германія»[d] Цэнтральны камітэт САПГ[d] Association of Proletarian-Revolutionary Authors[d]
Узнагароды	ганаровы доктар Берлінскага ўніверсітэта імя Гумбальта[d] (1951)
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ёханес Роберт Бехер (ням.: Johannes Robert Becher; 22 мая 1891, Мюнхен, Германская імперыя — 11 кастрычніка 1958, Усходні Берлін, ГДР) — нямецкі празік і паэт, міністр культуры ГДР. Лаўрэат Міжнароднай Сталінскай прэміі «За ўмацаванне міру паміж народамі» (1952).

Аўтар антываеннага рамана «Люізіт, або адзіная справядлівая вайна» (1926).

У 1917 годзе стаў членам Незалежнай сацыял-дэмакратычнай партыі Германіі, у 1918 годзе — «Союза Спартака», у 1919 годзе — Кампартыі Германіі. З 1932 года — выдавец газеты «Die Rote Fahne» (чырвоны сцяг). 15 сакавіка 1933 года збег ад нацыстаў праз Вену, Прага, Цюрых і Парыж у СССР. У Савецкім Саюзе, дзе Бехер пражыў амаль дзесяць гадоў, былі напісаны многія вершы, раман «Развітанне» (1940), п’есы «Зімовая бітва» і «Дарога ў Фюсен».

Пасля Другой сусветнай вайны вярнуўся ў Германію, у савецкую зону. З 1946 года быў членам Цэнтральнага Камітэта САПГ. Пасля ўтварэння ГДР Бехер стаў членам Народнай палаты і напісаў тэкст гімна ГДР.

З 1954 па 1958 год быў міністрам культуры ГДР, з 1953 па 1958 год — Прэзідэнтам Акадэміі мастацтваў ГДР. Жонка — нямецкая пісьменніца і журналістка Лілі Бехер.

Намаляваны на паштовых марках ГДР 1959 і 1971 гадоў.

• 
  Ф. Крэмер. Ёханес Бехер (бронза). Панкоў-парк (Берлін).

Літаратура

• Бехер И. Р. Под властью Гитлера. — М.; Л.: Гос. изд-во художественной литературы, 1933. — 64 с. — 10 000 экз.
• Иоганнес Роберт Бехер. Стихотворения.Прощание.Трижды содрогнувшаяся земля Перевод с немецкого. Вступительная статья и составление А. Дымшица. Редакция стихотворных переводов Л. Гинзбурга. Иллюстрации М. Туровского. — Москва: Художественная литература, 1970. — 672 с. — 300 000 экз. экз.

Спасылкі

• Бехер: падборка вершаў (пераклады на рускую)Архівавана 22 лістапада 2014.