Іван Уладзіміравіч Тананаеў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Іван Уладзіміравіч Тананаеў
Дата нараджэння 22 мая (4 чэрвеня) 1904[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 28 лютага 1993(1993-02-28) (88 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці навуковец, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера неарганічная хімія, аналітычная хімія і хімія
Месца працы
Навуковая ступень доктар хімічных навук[2] (1935)
Навуковае званне
Альма-матар
Партыя
Член у
Прэміі
Дзяржаўная прэмія СССР прэмія Савета Міністраў СССР Сталінская прэмія Сталінская прэмія
Узнагароды

Іван Уладзіміравіч Танана́еў[3] (руск.: Иван Владимирович Тананаев; 22 мая (4 чэрвеня) 1904 — 28 лютага 1993) — вучоны, хімік, доктар хімічных навук, прафесар, акадэмік Акадэміі навук СССР (1958, член-карэспандэнт з 1946 года). Герой Сацыялістычнай Працы (1984).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Іван Уладзіміравіч Тананаеў нарадзіўся ў Сярповае Маршанскага павета Тамбоўскай губерні. Пачатковую адукацыю атрымаў у вясковай школе. Потым вучыўся ў школе 2-й ступені ў Маршанску. Яшчэ ў дзіцячым узросце паказаў здольнасць да музыкі, іграў на інструментах, спяваў у царкоўным хоры, у школе стварыў аркестр народных інструментаў. Калі Іван Тананаеў скончыў школу, бацькі накіравалі яго ў 1921 годзе на вучобу ў Кіеў на вячэрняе аддзяленне Кіеўскай кансерваторыі. Адначасова з вучобай ён працаваў апальшчыкам на хімічным факультэце Кіеўскага політэхнічнага інстытута, дзе зацікавіўся лекцыямі па хіміі. Паступіў Політэхнічны інстытут, скончыў яго датэрмінова ў 1925 годзе і застаўся працаваць у ім. Кансерваторыю Іван Тананаеў так і не скончыў. У 1934—1935 гадах працаваў у Тбіліскім індустрыяльным інстытуце і адначасова ў Інстытуце хіміі Закаўказскага філіяла Акадэміі навук СССР[4].

У 1925 годзе Іван Уладзіміравіч Тананаеў пераехаў у Маскву і ў хуткім часе абараніў доктарскую дысертацыю. У 1939—1941 гадах працаваў у Маскоўскім інстытуце каляровых металаў і золата, у 1951—1963 гадах у Маскоўскім інжынерна-фізічным інстытуце, у 1963—1968 гадах у Маскоўскім інстытуце тонкай хімічнай тэхналогіі. З 1965 да 1988[3] года І. У. Тананаеў таксама займаў пасаду галоўнага рэдактара часопіса «Неорганические материалы»[5]. Член секцыі неарганічнай хіміі Міжнароднага саюза тэарэтычнай і прыкладной хіміі (IUPAC) з 1959 года[5].

Памёр У. І. Тананаеў 28 лютага 1993 года.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Івану Уладзіміравічу Тананаеву належаць навуковыя працы ў галіне неарганічнай і аналітычнай хіміі, фізіка-хімічным аналізе. Прапанаваў метад вывучэння гетэрагенных сістэм з нерастваральнымі кампанентамі, распрацаваў метады атрымання звышчыстых крэмнію і германію, ферацыянідны метад атрымання рубідыю і цэзію з раствораў калійных солей. У час Вялікай Айчыннай вайны І. У. Тананаеў прымаў удзел у стварэнні сплаваў, брані і снарадаў для абароны. Адразу пасля вайны удзельнічаў ў сакрэтных працах атамнага праекта СССР па стварэнню ядзернай зброі. Распрацаваў тэхналогію выдзялення з руд каштоўных металаў і фосфару. Сфармуляваў ідэі аб нанаматэрыялах.

Пад кіраўніцтвам І. У. Танаева абаронены 15 доктарскіх і 70 кандыдацкіх дысертацый. Аўтар шэрагу вынаходстваў[6].

Памяць[правіць | правіць зыходнік]

21 кастрычніка 1997 года Пастановай Прэзідыума Расійскай акадэміі навук Інстытут хіміі і тэхналогіі рэдкіх элементаў і мінеральнай сыравіны Кольскага навуковага цэнтра РАН у Апатытах атрымаў імя акадэміка Івана Уладзіміравіча Тананаева[7].

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]