Ілукстэ
Прапануецца перанесці ў Ілукшта. Для паслядоўнасці з іншымі артыкуламі пра гарады з традыцыйнымі беларускімі назвамі, якія ўжываюцца сёння. Магчыма, назва не адпавядае нормам мовы або правілам наймення артыкулаў у Вікіпедыі. Абмеркаваць перанос можна на старонцы размоў, старонцы Вікіпедыя:Да перайменавання. Перайменаваць у прапанаваную назву. |
| Населены пункт | |||
| Ілукстэ | |||
|---|---|---|---|
|
|||
| 55°58′41″ пн. ш. 26°17′48″ у. д.HGЯO | |||
| Краіна | |||
| Гісторыя і геаграфія | |||
| Заснаваны | 1917 | ||
| Вышыня цэнтра | 100 м | ||
| Водныя аб’екты | Ilūkste[d] | ||
| Насельніцтва | |||
| Насельніцтва |
|
||
| Лічбавыя ідэнтыфікатары | |||
| Паштовы індэкс | LV-5447 | ||
| ilukste.lv | |||
| Паказаць/схаваць карты | |||
Ілукстэ (лат.: Ilūkste), традыцыйная беларуская назва Ілукшта — горад у Латвіі. З’яўляецца адміністрацыйным цэнтрам Ілуксцкага краю. Плошча 9 км². Насельніцтва 2809 чал. (2012). Размешчаны на р. Ілукшта.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Ілукшта вядома з 1550 года, горад у Курляндскім і Земгальскім герцагстве[2].

Уласнасць графаў Зібергаў. У канцы XVI стагоддзя існаваў лютэранскі збор, пасля перароблены на касцёл. Значную частку насельніцтва горада складалі католікі і ўніяты[2].
Зібергі фундавалі езуіцкую рэзідэнцыю (1681, 1690, 1702), якая адчынілася ў 1690. У канцы XVII — першай палове XVIII ст. пабудаваны комплекс езуіцкіх будынкаў з драўляным касцёлам (асвячоны ў 1690), у 1748 годзе ён згарэў. У 1754—1758 і 1761—1769 пабудаваны мураваны касцёл (архітэктар Т. Жаброўскі). З 1691 дзейнічала езуіцкая школа, у 1761—73 — калегіум; існавалі канвікт, тэатр з уласнай залай, музычная бурса, бібліятэка[2].
Пасля забароны ордэна езуітаў іх касцёл і калегіум у 1787 перайшлі да ордэна місіянераў. У сярэдзіне XVIII ст. ваявода інфлянцкі Юзафат Зіберг пачаў будаваць мураваны замак (будоўля не скончана)[2].

Пасля першага падзелу Рэчы Паспалітай у 1772 годзе, калі Інфлянцкае княства адышло да Расійскай імперыі, Ілукшта стала месцам збору сойміка інфлянцкай шляхты-эгзулянтаў («цэнтрам» Інфлянцкага княства) і шляхты Курляндскага княства, што ўзаконіў у 1791 Чатырохгадовы сойм 1788—1792 гадоў. Пасля трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 годзе ў складзе Расійскай імперыі[2].
Насельніцтва
[правіць | правіць зыходнік]
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Зноскі
- ↑ а б в Iedzīvotāju skaits pēc tautības reģionos, pilsētās, novados, pagastos, apkaimēs un blīvi apdzīvotās teritorijās gada sākumā (pēc administratīvi teritoriālās reformas 2021. gadā) — Centrālā statistikas pārvalde. Праверана 10 кастрычніка 2025.
- ↑ а б в г д Ілукшта на сайце Электронная энцыклапедыя «Вялікае Княства Літоўскае»
- ↑ а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с т у ф х ц http://pop-stat.mashke.org/latvia-cities.htm
- ↑ Office of Citizenship and Migration Affairs — 1990.
- ↑ Centrālā statistikas pārvalde — 1998. Праверана 11 верасня 2017.
- ↑ Centrālā statistikas pārvalde — 1998. Праверана 2 чэрвеня 2019.
- ↑ Centrālā statistikas pārvalde — 1998. Праверана 19 лютага 2021.
- ↑ Centrālā statistikas pārvalde — 1998. Праверана 15 чэрвеня 2021.
- ↑ Pilsētu (blīvi apdzīvotu) un lauku (reti apdzīvotu) teritoriju iedzīvotāju skaits reģionos, pilsētās, novados un pagastos (pēc administratīvi teritoriālās reformas 2021. gadā) – Teritoriālā vienība, Laika periods un Rādītāji — Centrālā statistikas pārvalde. Праверана 22 снежня 2022.
- ↑ Iedzīvotāju skaits pēc tautības reģionos, pilsētās, novados, pagastos, apkaimēs un blīvi apdzīvotās teritorijās gada sākumā (pēc administratīvi teritoriālās reformas 2021. gadā) 2021 - 2022 — Centrālā statistikas pārvalde. Праверана 10 кастрычніка 2025.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ілукстэ
- Сайт Ілукстэ
- Latvijas iedzīvotāju skaits pašvaldībās 01.01.2012Архівавана 15 ліпеня 2012. (лат.)
