Леў Данілавіч: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
афармленне
др стыль, афармленне
Радок 8: Радок 8:
| подпіс герба =
| подпіс герба =


| тытул = [[Князь Галіцкі]]<br /><small>(да 1269 года сумесна са Шварнам)</small>
| тытул = [[Князь галіцкі]]<br /><small>(да 1269 разам з Мсціславам і Шварнам)</small>
| парадак =
| парадак =
| парадак-жан =
| парадак-жан =
| пад імем =
| пад імем =
| сцяг = Alex K Halych-Volhynia.svg
| сцяг = Alex K Halych-Volhynia.svg
| перыядпачатак = 1264 год
| перыядпачатак = 1264
| перыядканец = 1301 год
| перыядканец = 1301
| перыяд праўлення =
| перыяд праўлення =
| папярэднік = [[Даніла Раманавіч Галіцкі]]
| папярэднік = [[Даніла Раманавіч]]
| пераемнік = [[Юрый I Львовіч|Юрый Львовіч]]
| пераемнік = [[Юрый I Львовіч|Юрый Львовіч]]
| каранацыя =
| каранацыя =
Радок 28: Радок 28:
| рэгент1перыядканец =
| рэгент1перыядканец =


| тытул_2 = [[Князь Валынскі]]
| тытул_2 = [[Князь уладзіміра-валынскі]]
| сцяг_2 = Alex Volhynia.svg
| сцяг_2 = Alex Volhynia.svg
| перыядпачатак_2 = 1292 год
| перыядпачатак_2 = 1292
| перыядканец_2 = 1301 год
| перыядканец_2 = 1301
| перыяд праўлення_2 =
| перыяд праўлення_2 =
| папярэднік_2 = [[Мсціслаў Данілавіч]]
| папярэднік_2 = [[Мсціслаў Данілавіч]]
Радок 55: Радок 55:
| жонка =
| жонка =
| у шлюбе =
| у шлюбе =
| дзеці =
| дзеці = [[Юрый I Львовіч|Юрый Львовіч Галіцкі]], <br />Анастасія (жонка князя [[Земавіт Куяўскі|Земавіта Куяўскага]]), <br />Святаслава (манашка)


| гады службы =
| гады службы =
Радок 80: Радок 80:
}}
}}


'''Леў Дані{{націск}}лавіч''' (каля {{ДН|||1228}} — каля {{ДС|||1301}}) — князь [[Перамышль]]скі ([[1240]]—1301), [[Белз]]скі ([[1245]]—[[1269]]), [[Холм]]скі і [[Горад Галіч, Івана-Франкоўская вобласць|Галіцкі]] ([[1264]]— каля 1301, да 1269 разам з братамі [[Шварн Данілавіч|Шварнам Данілавічам]] і [[Мсціслаў Данілавіч|Мсціславам]]), князь [[Валынь|Валынскі]] (пасля [[1292]]). Военачальнік і дыпламат. Другі сын [[Даніла Раманавіч|Данііла Раманавіча Галіцкага]], з валынскай галіны [[Рурыкавічы|Рурыкавічаў]]. Стрыечны брат [[Аляксандр Неўскі|Аляксандра Неўскага]] (іх маці былі сёстрамі, дочкамі [[Мсціслаў Удатны|Мсціслава Удатнага]]), [[Раман Міхайлавіч Стары|Рамана Міхайлавіча Бранскага]] (сястра Данііла была замужам за Міхаілам Чарнігаўскім).
'''Леў Данілавіч''' (каля {{ДН|||1228}} — каля {{ДС|||1301}}) — [[князь перамышльскі]] (1240—1301), [[Князі белзскія|белзскі]] (1245—1269), [[Князі холмскія|холмскі]] і [[Князі галіцкія|галіцкі]] (1264— каля 1301, да 1269 разам з братамі [[Шварн Данілавіч|Шварнам]] і [[Мсціслаў Данілавіч|Мсціславам]]), [[Князі ўладзіміра-валынскія|князь уладзімірскі]] (пасля [[1292]]).


Другі сын галіцкага князя і рускага караля [[Даніла Раманавіч|Данілы Раманавіча]]. Быў стрыечным братам вял.кн. уладзімірскага [[Аляксандр Неўскі|Аляксандра Яраславіча]] (іх маці былі сёстрамі, дочкамі кн. [[Мсціслаў Удатны|Мсціслава Удатнага]]) і бранскага кн. [[Раман Міхайлавіч Стары|Рамана Міхайлавіча]] (цётка Льва па бацьку — маці Рамана).
У іншаземных крыніцах Леў Данілавіч двойчы названы «каралём Галіцкім», хаця, у адрозненне ад бацькі і сына, афіцыйна ніколі не каранаваўся. Паводле «Сінопсіса Кіеўскага», Леў пасля смерці бацькі таксама тытулаваўся [[вялікія князі кіеўскія|Кіеўскім князем]], аднак па некаторых звестках галіцкія князі ў гэты час [[Кіеў|Кіевам]] не валодалі.


У заходніх крыніцах кн. Леў Данілавіч двойчы названы «каралём галіцкім», хаця, у адрозненне ад бацькі і сына, не каранаваўся. Паводле «Сінопсіса Кіеўскага», кн. Леў пасля смерці бацькі таксама тытулаваўся [[вялікія князі кіеўскія|вялікім князем кіеўскім]], аднак, трыманне тым часам [[Кіеў|Кіева]] галіцкімі князямі дыскусійнае.
У 1269 годзе Леў Данілавіч няўдала спрабаваў стаць [[вялікія князі літоўскія|Вялікім князем Літоўскім]] замест свайго брата [[Шварн Данілавіч|Шварна Данілавіча]].


У 1269 годзе кн. Леў няўдала спрабаваў стаць [[вялікія князі літоўскія|вялікім князем літоўскім]] замест свайго брата кн. [[Шварн Данілавіч|Шварна]].
Пасля Леў Данілавіч падтрымліваў саюзныя адносіны з [[Залатая Арда|Залатой Ардой]], у яго падначаленні знаходзіўся і Кіеў, а сам ён насіў тытул Вялікага князя Кіеўскага.


Пасля кн. Леў падтрымліваў свае данніцкія адносіны з [[Залатая Арда|Залатой Ардой]].
У [[1274]] годзе у адказ на наезд [[Трайдзень|Трайдзеня]] на [[Горад Драгічын, Польшча|Драгічын-Надбужскі]], здзейсніў паход на [[Горадзен]]. У канфлікт Льва Данілавіча з Трайдзенем былі ўцягнуты амаль усе суседнія княствы. Галіцкі князь звярнуўся за дапамогай да татарскага хана [[Менгуцімер]]а, «''прося себе помочи у него на Литвоу''». Даўшы Льву войска на чале з ваяводам Ягурчынам, Менгуцімер адначасова прымусіў ісці на «Літву» залежных ад яго [[Бранскае княства|бранскага]] і [[Смаленскае княства|смаленскага]] князёў. Да гэтага саюзу далучыліся [[Пінскае княства|пінская]] і [[Тураўскае княства|тураўская]] дружыны. Руска-татарскі паход 1274 года быў цяжкім ударам для [[Горадзен|Горадна]], але ён не дасягнуў канчатковай мэты з-за сварак і адсутнасці адзінства ў стане саюзнікаў.


У 1274 годзе у адказ на наезд вял.кн. [[Трайдзень|Трайдзеня]] на [[Горад Драгічын, Польшча|Драгічын-Надбужскі]], здзейсніў паход на [[Горадзен|Гародню]]. У канфлікт князёў Льва і Трайдзеня былі ўцягнуты амаль усе суседнія княствы. Галіцкі князь звярнуўся па дапамогай да хана [[Менгу-Цімур]]а, «''прося себе помочи у него на Литвоу''». Даўшы кн. Льву войска пад камандаваннем Ягурчына, хан таксама загадаў ісці на Літву залежным [[Бранскае княства|бранскаму]] і [[Смаленскае княства|смаленскаму]] князям, павінны былі далучыцца князі [[Пінскае княства|пінскія]] і [[Тураўскае княства|тураўскія]]. Руска-мангольскі паход 1274 года быў цяжкім ударам, але не дасягнуў канечнай мэты з-за разладу сярод удзельнікаў.
У [[1272]] годзе Леў Данілавіч перанёс сталіцу Рускага каралеўства ў [[Львоў]].


У 1272 годзе кн. Леў перанёс сталіцу сваіх уладанняў ва [[Львоў]].
Падтрымліваў ажыўленыя дыпламатычныя сувязі з [[Чэхія]]й, [[Венгрыя]]й, [[Вялікае княства Літоўскае|Вялікім княствам Літоўскім]], [[Тэўтонскі ордэн|Тэўтонскім ордэнам]].


Падтрымліваў дыпламатычныя сувязі з [[Чэхія]]й, [[Венгрыя]]й, [[Вялікае княства Літоўскае|Вялікім княствам Літоўскім]], [[Тэўтонскі ордэн|Тэўтонскім ордэнам]].
Пасля смерці кракаўскага князя [[Баляслаў Сарамлівы|Баляслава V Сарамлівага]] (1279) у саюзе з чэшскім каралём [[Вацлаў II|Вацлавам II]] спрабаваў захапіць [[Кракаў]]. Падтрымліваючы ў барацьбе за кракаўскі пасад [[Баляслаў Мазавецкі|Баляслава Мазавецкага]] (сына сястры Прадславы), вёў доўгую вайну з польскім князем [[Лешак Чорны|Лешкам Чорным]].


Пасля смерці кракаўскага князя [[Баляслаў Сарамлівы|Баляслава V Сарамлівага]] (1279) у саюзе з чэшскім каралём [[Вацлаў II|Вацлавам II]] спрабаваў захапіць [[Кракаў]]. Падтрымліваў у барацьбе за кракаўскі сталец [[Баляслаў Мазавецкі|Баляслава Мазавецкага]] (сына сваёй сястры Прадславы), вёў працяглую вайну з князем [[Лешак Чорны|Лешкам Чорным]].
Далучыў да Каралеўства Русі частку [[Закарпацкая вобласць|Закарпацця]] з [[горад Мукачава|Мукачавым]] (каля [[1280]]) і [[Люблін|Люблінскую зямлю]] (каля [[1292]]).


Далучыў да сваіх уладанняў частку [[Закарпацкая вобласць|Закарпацця]] з [[горад Мукачава|Мукачавым]] (каля 1280) і [[Люблін|Люблінскую зямлю]] (каля 1292).
Памёр Леў каля 1301 года. Карона і ўладанні перайшлі да яго старэйшага сына [[Юрый I Львовіч|Юрыя]].

Памёр кн. Леў каля 1301 года. Спадкаемцам быў старэйшы сын кн. [[Юрый I Львовіч|Юрый]].


{{зноскі}}
{{Wikidata/Ancestors}}
{{Wikidata/Ancestors}}
{{Бібліяінфармацыя}}


{{зноскі}}

{{Бібліяінфармацыя}}
[[Катэгорыя:Вялікія князі кіеўскія]]
[[Катэгорыя:Вялікія князі кіеўскія]]
[[Катэгорыя:Князі валынскія]]
[[Катэгорыя:Князі валынскія]]

Версія ад 11:02, 11 лістапада 2019

Леў Дані́лавіч
Леў Данілавіч на фоне горада Львова
Леў Данілавіч на фоне горада Львова
Сцяг Князь галіцкі
(да 1269 разам з Мсціславам і Шварнам)
1264 — 1301
Папярэднік Даніла Раманавіч
Пераемнік Юрый Львовіч
Сцяг Князь уладзіміра-валынскі
1292 — 1301
Папярэднік Мсціслаў Данілавіч
Пераемнік Юрый Львовіч

Нараджэнне 1228
Смерць 1301
Род Раманавічы[d]
Бацька Даніла Раманавіч
Маці Ганна Мсціслаўна[d]
Жонка Канстанцыя[d]
Дзеці Юрый Львовіч, Настасся Львоўна[d][1] і мерк. Agrippina[d][2]
Дзейнасць арыстакрат
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Леў Данілавіч (каля 1228 — каля 1301) — князь перамышльскі (1240—1301), белзскі (1245—1269), холмскі і галіцкі (1264— каля 1301, да 1269 разам з братамі Шварнам і Мсціславам), князь уладзімірскі (пасля 1292).

Другі сын галіцкага князя і рускага караля Данілы Раманавіча. Быў стрыечным братам вял.кн. уладзімірскага Аляксандра Яраславіча (іх маці былі сёстрамі, дочкамі кн. Мсціслава Удатнага) і бранскага кн. Рамана Міхайлавіча (цётка Льва па бацьку — маці Рамана).

У заходніх крыніцах кн. Леў Данілавіч двойчы названы «каралём галіцкім», хаця, у адрозненне ад бацькі і сына, не каранаваўся. Паводле «Сінопсіса Кіеўскага», кн. Леў пасля смерці бацькі таксама тытулаваўся вялікім князем кіеўскім, аднак, трыманне тым часам Кіева галіцкімі князямі дыскусійнае.

У 1269 годзе кн. Леў няўдала спрабаваў стаць вялікім князем літоўскім замест свайго брата кн. Шварна.

Пасля кн. Леў падтрымліваў свае данніцкія адносіны з Залатой Ардой.

У 1274 годзе у адказ на наезд вял.кн. Трайдзеня на Драгічын-Надбужскі, здзейсніў паход на Гародню. У канфлікт князёў Льва і Трайдзеня былі ўцягнуты амаль усе суседнія княствы. Галіцкі князь звярнуўся па дапамогай да хана Менгу-Цімура, «прося себе помочи у него на Литвоу». Даўшы кн. Льву войска пад камандаваннем Ягурчына, хан таксама загадаў ісці на Літву залежным бранскаму і смаленскаму князям, павінны былі далучыцца князі пінскія і тураўскія. Руска-мангольскі паход 1274 года быў цяжкім ударам, але не дасягнуў канечнай мэты з-за разладу сярод удзельнікаў.

У 1272 годзе кн. Леў перанёс сталіцу сваіх уладанняў ва Львоў.

Падтрымліваў дыпламатычныя сувязі з Чэхіяй, Венгрыяй, Вялікім княствам Літоўскім, Тэўтонскім ордэнам.

Пасля смерці кракаўскага князя Баляслава V Сарамлівага (1279) у саюзе з чэшскім каралём Вацлавам II спрабаваў захапіць Кракаў. Падтрымліваў у барацьбе за кракаўскі сталец Баляслава Мазавецкага (сына сваёй сястры Прадславы), вёў працяглую вайну з князем Лешкам Чорным.

Далучыў да сваіх уладанняў частку Закарпацця з Мукачавым (каля 1280) і Люблінскую зямлю (каля 1292).

Памёр кн. Леў каля 1301 года. Спадкаемцам быў старэйшы сын кн. Юрый.

Зноскі