Навагрудская мячэць: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 64: Радок 64:
[[Катэгорыя:Мячэці Беларусі]]
[[Катэгорыя:Мячэці Беларусі]]
[[Катэгорыя:Культавыя збудаванні Навагрудка]]
[[Катэгорыя:Культавыя збудаванні Навагрудка]]
[[Катэгорыя:Драўляныя мячэці Беларусі]]

Версія ад 20:13, 29 студзеня 2020

Мячэць
Наваградская мячэць
Адноўленая мячэць у Навагрудку. Студзень 2010 года.
Адноўленая мячэць у Навагрудку. Студзень 2010 года.
53°35′37,77″ пн. ш. 25°49′34,60″ у. д.HGЯO
Краіна  Беларусь
Горад Навагрудак
Канфесія Іслам
Тып будынка Мячэць
Заснавальнік Аляксандр Асанавіч
Дата заснавання 1885
Асноўныя даты

1945мячэць зачынена
1994будынак вернуты вернікам

1997адноўлена служба
Статус ахоўваецца дзяржавай
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Навагрудская мячэць — магаметанскі храм у Навагрудку (вул. Леніна, 28). Мячэць вяла службу да канца Другой сусветнай вайны, а за савецкім часам была зачынена і перабудавана ў жылы дом. Гісторыка-культурная каштоўнасць рэгіянальнага значэння.

Пра існаванне мячэці ў Навагрудку вядома яшчэ з XVI стагоддзя.[1] Прывілей на будаўніцтва мячэці ў 1792 годзе навагрудскія татары атрымалі ад караля РП Станіслава Аўгуста Панятоўскага, які ўхваліў віленскі біскуп. Праз чатыры гады ў Навагрудку на тым месцы адбылося першае служэнне.

У 1855 годзе на месцы старой мячэці на сродкі адстаўнога маёра Аляксандра Асанавіча была пабудавана новая мячэць. Да 1939 года пры мячэці працавала рэлігійная школа — мактаб. У 1945 годзе мячэць была зачынена і перабудавана ў жылы дом. Мячэць у гэтым стане знаходзілася да 1994 года, пакуль яна не была вернута вернікам. Тады пачалася перабудова святыні, і 11 ліпеня 1997 года мячэць аднавіла сваю дзейнасць. Адкрыццё было прымеркавана да 600-годдзя пасялення татараў на Беларусі.[2]

Зноскі

  1. Мишкинене Галина.. Литовские татары (руск.).
  2. Канапацкая Зорина. Мечети татар Беларуси, Литвы и Польши: история и современность(руск.) // Мечети в духовной культуре татарского народа (XVIII в. — 1917 г.). — С. 19. — ISBN 5-94981-071-6.

Літаратура

Спасылкі