Лісабон: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 61: | Радок 61: | ||
== Прыродныя ўмовы == |
== Прыродныя ўмовы == |
||
Горад займае выгаднае становішча на пд. заходнім узбярэжжы [[ |
Горад займае выгаднае становішча на пд. заходнім узбярэжжы [[Пірынейскі паўвостраў|Пірынейскага паўвострава]], у шырокім вусці ракі [[Рака Тахо|Тахо]], у 15 км ад [[Атлантычны акіян|Атлантычнага акіяна]]. Раёны горада распасціраюцца ўздоўж лісабонскага ўзбярэжжа, цяглага ад рачнога вусця да пляжаў [[Алентэжу]]. Сучасныя вышынныя будынкі мегаполіса бліжэй да ўскраін змяняюцца маляўнічымі рыбацкімі халупамі, аб'яднанымі ў невялікія пасёлкі. Узімку сярэдняя тэмпература +9 градусаў, улетку +24. Наваколлі Лісабона багатыя расліннасцю, сярод якой: [[прыморская хвоя]], [[эўкаліпт]], вечназялёныя [[хмызняк]]і (маквісы). |
||
== Насельніцтва, мова, веравызнанне == |
== Насельніцтва, мова, веравызнанне == |
Версія ад 21:42, 9 жніўня 2010
Горад
Лісабон
Lisboa
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Лісабон (парт.: Lisboa; /liʒ'boɐ/) — сталіца Партугаліі, з'яўляецца таксама галоўным портам краіны.
Прыродныя ўмовы
Горад займае выгаднае становішча на пд. заходнім узбярэжжы Пірынейскага паўвострава, у шырокім вусці ракі Тахо, у 15 км ад Атлантычнага акіяна. Раёны горада распасціраюцца ўздоўж лісабонскага ўзбярэжжа, цяглага ад рачнога вусця да пляжаў Алентэжу. Сучасныя вышынныя будынкі мегаполіса бліжэй да ўскраін змяняюцца маляўнічымі рыбацкімі халупамі, аб'яднанымі ў невялікія пасёлкі. Узімку сярэдняя тэмпература +9 градусаў, улетку +24. Наваколлі Лісабона багатыя расліннасцю, сярод якой: прыморская хвоя, эўкаліпт, вечназялёныя хмызнякі (маквісы).
Насельніцтва, мова, веравызнанне
Лісабон — найбуйны горад Партугаліі. У ім пражывае больш 564 477 (2001) жыхароў, а ў агламерацыі Вялікі Лісабон — каля 2,6 млн, што складае амаль чвэрць насельніцтва дзяржавы. Сталіца Партугаліі — шматнацыянальны горад, 97 % яго насельніцтва складаюць партугальцы і толькі 3 % — замежныя грамадзяне. Практычна ўсё насельніцтва сталіцы вызнае каталіцызм, але ў цяперашні час гараджане ўсё радзей наведваюць храмы. Акрамя таго, у Лісабоне маецца юдзейская абшчына, у якой налічаецца нешматлікім больш 1 тыс. вернікаў.
Гісторыя развіцця горада
Лісабон — горад з найбагатай гісторыяй, якая налічвае больш 20 стагоддзяў. У старажытных крыніцах ён упершыню згадваецца ва II стагоддзі да н. э. як буйнае селішча іберыйскага племя лузітан. Выгаднае ў эканамічным плане размяшчэнне спрыяла хуткаму росту горада. У канцы II стагоддзя да н. э. горад быў захоплены Рымскай імперыяй, і існавалыя раней традыцыі і мовы зніклі. У 714 ад рымлян горад перайшоў арабскім халіфам і знаходзіўся пад іх уладай больш трох стагоддзяў, пасля чаго французскія рыцары падчас войн супраць мусульман (Рэканкіста) адваявалі горад. У 1147 горад быў адваяваны ў арабаў, а сталіцай Партугаліі стаў толькі ў 1256. У 1384 горад падвергнуўся чатырохмесячнай аблозе кастыльскімі войскамі. Лісабон праіснаваў адносна мірна да 1 лістапада 1755, калі ў выніку наймоцнага землятрусу быў разбураны да заснавання. Аднавілі яго толькі да канца XVIII ст. Адноўлены горад стаў аб'ектам увагі Напалеона Банапарта, і ў 1807 яго войска ўзяло горад, адбіты горад быў у 1811. У наступныя гады Лісабон неаднаразова станавіўся арэнай сутыкнення розных палітычных інтэрасаў, спакой наступіў толькі пасля Другой сусветнай вайны.
У Сеціве
- Alfama & Castelo
- Лісабон Даведнік па горадзе