Андрэй Дзянісавіч Альшанік

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Футбол
Андрэй Альшанік
Поўнае імя Андрэй Дзянісавіч Альшанік
Нарадзіўся 3 мая 1999(1999-05-03)[1] (24 гады)
Грамадзянства  Беларусь
Рост 175 см
Вага 75 кг[2]
Пазіцыя паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб Беларусь Слуцк
Нумар 10
Клубная кар’ера[* 1]
2015—2018 Беларусь БАТЭ (Барысаў) 0 (0)
2018—2020 Беларусь Энергетык-БДУ (Мінск) 17 (0)
2019 →  Беларусь Нафтан (Наваполацк) 12 (4)
2020 →  Беларусь Крумкачы (Мінск) 24 (5)
2021—2022 Беларусь Славія (Мазыр) 44 (2)
2023 Беларусь Макслайн (Віцебск) 21 (6)
2024— Беларусь Слуцк
Нацыянальная зборная[* 2]
2017 Беларусь Беларусь (да 19) 3 (0)
2019 Беларусь Беларусь (да 21) 1 (1)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 22 студзеня 2024.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 19 жніўня 2019

Андрэй Альшанік (нар. 3 мая 1999, Асіповічы) — беларускі футбаліст, паўабаронца клуба «Слуцк».

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Выхаванец мінскай футбольнай школы «Трактар», з 2015 года пачаў выступаць за дубль барысаўскага БАТЭ, на наступны год замацаваўся ў дубліруючым складзе. У 2015 годзе гуляў за барысаўскі клуб таксама ў Юніёрскай лізе УЕФА. 7 ліпеня 2017 года дэбютаваў у асноўнай камандзе БАТЭ, выйшаўшы на замену ў другім тайме ў матчы Кубка Беларусі супраць стаўбцоўскага «Нёмана-Агра» (5:1).

У жніўні 2018 года перайшоў у сталічны «Энергетык-БДУ»[3]. У складзе сталічнай каманды стаў выхадзіць у стартавым складзе і дапамог ёй выйсці ў Вышэйшую лігу. У сакавіку 2019 года быў аддадзены ў арэнду наваполацкаму «Нафтану»[4], дзе таксама быў іграком асновы. У жніўні 2019 года вярнуўся ў «Энергетык-БДУ»[5]. 11 жніўня 2019 года дэбютаваў у Вышэйшай лізе, выйшаўшы на замену ў другім тайме ў матчы супраць БАТЭ (1:4). У далейшым яшчэ некалькі разоў з’явіўся ў асноўнай камандзе, аднак пераважна гуляў за дубль.

У студзені 2020 года на правах арэнды далучыўся да «Смалявічаў»[6]. Рыхтаваўся разам з камандай да новага сезона, аднак у сакавіку пакінуў яе[7], так і не згуляўшы ў афіцыйных матчах, і неўзабаве адправіўся на прагляд у «Крумкачы». У красавіку 2020 года стаў іграком сталічнага клуба[8], дзе спачатку гуляў у стартавым складзе, пазней стаў часцей выхадзіць на замену.

У студзені 2021 года разарваў кантракт з «Энергетыкам-БДУ»[9] і стаў трэніравацца з мазырскай «Славіяй», з якой у лютым падпісаў пагадненне[10]. У сезоне 2021 чаргаваў выхады ў стартавым складзе і на замену, часам заставаўся на лаўцы запасных. У студзені 2022 года падоўжыў кантракт з мазырскім клубам[11]. У сезоне 2022 замацаваўся ў стартавым складзе каманды. У снежні 2022 года падоўжыў пагадненне са «Славіяй» на наступны сезон[12], аднак не быў уключаны ў заяўку на чэмпіянат 2023 года і не з’яўляўся на полі. У маі 2023 года па выніках паседжання Камітэта па статусах і пераходу футбалістаў АБФФ атрымаў статус свабоднага агента[13].

У чэрвені 2023 года далучыўся да віцебскага «Макслайна»[14]. У студзені 2024 года перайшоў у «Слуцк»[15].

Міжнародная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

У студзені 2016 года ў складзе юнацкай зборнай Беларусі выступаў на Кубку развіцця ў Мінску. У кастрычніку 2017 года ў складзе юніёрскай зборнай Беларусі (да 19 гадоў) прымаў удзел у адборачным раўндзе чэмпіянату Еўропы.

8 чэрвеня 2019 года правёў сваю адзіную сустрэчу за моладзевую зборную Беларусі, калі выйшаў на замену ў другім тайме адборачнага матча чэмпіянату Еўропы супраць Гібралтара (10:0), адзначыўся голам і чатырма галявымі перадачамі.

Статыстыка выступленняў[правіць | правіць зыходнік]

Сезон Дывізіён Клуб Краіна Матчы Галы
2015 дубль БАТЭ Беларусь 3 0
2016 дубль БАТЭ Беларусь 27 3
2017 дубль БАТЭ Беларусь 21 4
2018 (1) дубль БАТЭ Беларусь 17 5
2018 (2) Д2 Энергетык-БДУ Беларусь 13 0
2019 (1) Д2 Нафтан Беларусь 12 4
2019 (2) Д1 Энергетык-БДУ Беларусь 4 0
2020 Д2 Крумкачы Беларусь 24 5
2021 Д1 Славія Беларусь 20 0
2022 Д1 Славія Беларусь 24 2
2023 (2) Д2 Макслайн Беларусь 21 6

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ Andrey Alshanik // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ а б https://fcslavia.by/ru/player/alshanik-0
  3. ↑ Дублеры БАТЭ Кисель и Альшаник перешли в «Энергетик-БГУ» (руск.). by.tribuna.com.
  4. ↑ Гулецкий покинул "Энергетик-БГУ", Альшаник отдан в аренду (руск.). football.by (12 сакавіка 2019). Праверана 22 студзеня 2024.
  5. ↑ "Энергетик-БГУ" вернул Альшаника из аренды в "Нафтан" (руск.). football.by (2 жніўня 2019). Праверана 22 студзеня 2024.
  6. ↑ "Энергетик-БГУ" отдал Альшаника в аренду "Смолевичам" (руск.). football.by (12 студзеня 2020). Праверана 22 студзеня 2024.
  7. ↑ Трансферы. Хващинский в “Минске” (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (19 сакавіка 2020). Архівавана з першакрыніцы 30 верасня 2021.
  8. ↑ Андрей Альшаник стал игроком "Крумкачоў" (руск.). Афіцыйны сайт «Крумкачоў» (16 красавіка 2020). Праверана 22 студзеня 2024.
  9. ↑ "Энергетик-БГУ" расторг контракты с Гавриловым и Альшаником (руск.). football.by (6 студзеня 2021). Праверана 22 студзеня 2024.
  10. ↑ "Славия" подписала контракт с Альшаником и отдала Иваненко в аренду "Гомелю" (руск.). football.by (2 лютага 2021). Праверана 22 студзеня 2024.
  11. ↑ Альшаник продлил контракт со "Славией" (руск.). football.by (12 студзеня 2022). Праверана 22 студзеня 2024.
  12. ↑ Альшаник и Кобец подписали новые контракты со "Славией" (руск.). football.by (11 снежня 2022). Праверана 22 студзеня 2024.
  13. ↑ АБФФ обязал "Славию" выплатить компенсацию Альшанику, "Шахтер" - Плотникову и оштрафовал "горняков" за Колобарича и Ивановича (руск.). football.by (19 мая 2023). Праверана 22 студзеня 2024.
  14. ↑ Альшаник стал игроком "Макслайна" (руск.). football.by (25 чэрвеня 2023). Праверана 22 студзеня 2024.
  15. ↑ Воспитанник БАТЭ пополнил "Слуцк" (руск.). football.by (20 студзеня 2024). Праверана 22 студзеня 2024.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Андрэй_Дзянісавіч_Альшанік&oldid=4675655"