Берасцейскае ваяводства

Берасцейскае ваяводства
Palatinatus Brestensis
Сцяг Герб
Краіна	Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая
Уваходзіць у	Вялікае Княства Літоўскае
Адміністрацыйны цэнтр	Брэст
Дата ўтварэння	1566
Дата скасавання	1795
Насельніцтва	301 188 чал. (1790)
Плошча	40 600 км²

Берасцейскае ваяводства ў складзе Рэчы Паспалітай

Берасцейскае ваяводства, Брэст-Літоўскае, Брэсцкае (1566—1795) — адміністрацыйная адзінка ў складзе Вялікага княства Літоўскага і Рэчы Паспалітай. Цэнтр — горад Брэст (Бярэсце).

Гісторыя

Вылучылася з Троцкага ваяводства (1566). Падзялялася на 2 паветы: Берасцейскі, у які ўвайшлі Брэст, тэрыторыя былога Камянецкага павета і Пінскі, у які ўвайшлі Пінск, тэрыторыя былога Кобрынскага павета, Тураў, Гарадзец, Здзітаў, Дубровіцкае княства.

Ваеннае ліхалецце прычыніла павету моцнае спусташэнне. Сойм ВКЛ 1661 г. характарызаваў стан ваяводства як «у большай сваёй частцы ператворана ў папялішча і поўнасцю разбурана».

Першы ваявода — Юрый Тышкевіч. З канца XVII ст. у адрознене ад Брэст-Куяўскага ваяводства ў Польшчы называлася Брэст-Літоўскім.

У 1791 г. утвораны Кобрынскі і Пінска-Зарэчны (з цэнтрам у Плотніцы) паветы. У 1792 г. Пінска-Зарэчны павет перайменаваны ў Запінскі з цэнтрам у Століне. У 1793 г. у выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай павет увайшоў у склад Расійскай імперыі і стаў паветам Мінскай губерні. У выніку трэцяга падзелу, Берасцейскае ваяводства скасавана, большая яго частка ўвайшла ў Слонімскую губерню Расійскай імперыі, заходняя частка ваяводства ў склад Аўстрыйскай імперыі.

Гл. таксама

• Ваяводы берасцейскія
• Запінскі павет

Спасылкі

• Тэрыторыя, адміністрацыйны падзел ВКЛ