Віктар Цімафеевіч Абухаў
Віктар Цімафеевіч Абухаў | |
---|---|
Дата нараджэння | 3 красавіка 1898 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 26 лістапада 1975 (77 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Альма-матар | |
Грамадзянства | |
Прыналежнасць | СССР |
Род войскаў | кавалерыя і танкавыя войскі |
Званне | генерал-палкоўнік, генерал-палкоўнік[d] і генерал-палкоўнік танкавых войскаў[d] |
Камандаваў | Q19907050?, Q3599021?, 4th Guards Tank Division[d], 4th Guards Tank Army[d] і 3rd Guards Tank Army[d] |
Бітвы/войны | |
Узнагароды і званні | |
![]() |
Віктар Цімафеевіч Абухаў (руск.: Виктор Тимофеевич Обухов; 22 сакавіка (3 красавіка) 1898, станіца Нікольская, Арэнбургскі павет, Арэнбургская губерня, цяпер сяло Нікольскае, Арэнбургскі раён, Арэнбургская вобласць — 26 лістапада 1975, Масква) — савецкі военачальнік, генерал-палкоўнік танкавых войскаў (8 жніўня 1955 года). Герой Савецкага Саюза (4 ліпеня 1944 года).
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]2 сакавіка 1943 года быў прызначаны на пасаду намесніка камандуючага 4-й танкавай арміяй, якая знаходзілася на фарміраванні пад Масквой, а ў маі 1943 года — на пасаду камандзіра 3-га гвардзейскага механізаванага корпуса, які прымаў удзел у ходзе Белгарадска-Харкаўскай наступальнай аперацыі, вызваленні гарадоў Харол, Залатаноша і фарсіраванні рэк Псёл, Харол і Дняпро. У чэрвені 1944 года корпус пад камандаваннем Абухава быў уключаны ў склад конна-механізаванай групы генерала М. С. Аслікоўскага, пасля чаго ўдзельнічаў у ходзе Віцебска-Аршанскай наступальнай аперацыі, пры фарсіраванні Бярэзіны, захопе і ўтрыманні плацдарма на ёй, а таксама пры вызваленні гарадоў Сянно і Лепель.
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 4 ліпеня 1944 года за ўмелае камандаванне мехкорпусам і праяўленыя мужнасць і гераізм гвардыі генерал-лейтэнанту танкавых войскаў Віктару Цімафеевічу Абухаву прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медаля.
Неўзабаве корпус прымаў удзел падчас Беларускай і Прыбалтыйскай наступальных аперацыях, вызваленні гарадоў Вілейка, Смаргонь, Маладзечна, Вільня, Шаўляй, Елгава і іншых, а таксама пры знішчэнні курляндскай групоўкі суперніка.
У чэрвені 1945 гады 3-й гвардзейскі механізаваны корпус быў выведзены ў рэзерв Стаўкі УГК, а затым быў перадыслакаваны на Далёкі Ўсход, дзе падчас савецка-японскай вайны ўдзельнічаў падчас Маньчжурскай наступальнай аперацыі.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).
- Нарадзіліся 3 красавіка
- Нарадзіліся ў 1898 годзе
- Нарадзіліся ў Арэнбургскай губерні
- Памерлі 26 лістапада
- Памерлі ў 1975 годзе
- Памерлі ў Маскве
- Пахаваныя на Новадзявочых могілках
- Выпускнікі Ваеннай акадэміі імя М. В. Фрунзэ
- Героі Савецкага Саюза
- Кавалеры ордэна Леніна
- Кавалеры ордэна Чырвонага Сцяга
- Кавалеры ордэна Суворава I ступені
- Кавалеры ордэна Чырвонай Зоркі
- Узнагароджаныя медалём «За баявыя заслугі»
- Узнагароджаныя медалём «За абарону Масквы»
- Узнагароджаныя медалём «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
- Узнагароджаныя медалём «Дваццаць гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
- Узнагароджаныя медалём «Трыццаць гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
- Узнагароджаныя медалём «За перамогу над Японіяй»
- Узнагароджаныя медалём «Ветэран Узброеных Сіл СССР»
- Узнагароджаныя медалём «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі»
- Узнагароджаныя медалём «30 гадоў Савецкай Арміі і Флоту»
- Узнагароджаныя медалём «40 гадоў Узброеных Сіл СССР»
- Узнагароджаныя медалём «50 гадоў Узброеных Сіл СССР»
- Асобы