Віталь Віктаравіч Рушніцкі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Футбол
Віталь Рушніцкі
Поўнае імя Віталь Віктаравіч Рушніцкі
Нарадзіўся 17 студзеня 1990(1990-01-17)[1] (34 гады)
Грамадзянства  Беларусь
Рост 180 см
Вага 79 кг[2]
Пазіцыя нападнік
Інфармацыя пра клуб
Клуб Беларусь Стэнлес
Клубная кар’ера[* 1]
2005—2007 Беларусь Дынама (Мінск) 0 (0)
2008—2010 Расія Крылы Саветаў (Самара) 0 (0)
2009 →  Беларусь Белшына (Бабруйск) 8 (1)
2011 Беларусь Ведрыч-97 (Рэчыца) 12 (0)
2011 Беларусь Смаргонь 12 (5)
2012 Узбекістан Шуртан (Гузар) 12 (0)
2012 Беларусь Смаргонь 6 (1)
2013 Беларусь Полацк 3 (0)
2014 Беларусь Колас-Дружба (Гарадзішча) 19 (11)
2015—2016 Беларусь Хваля (Пінск) 26 (25)
2016—2017 Беларусь Слуцк 17 (1)
2017 Беларусь Хваля (Пінск) 10 (2)
2018 Беларусь ЮАС (Жыткавічы) 5 (0)
2018 Беларусь Ліда 11 (0)
2019—2020 Беларусь Стэнлес (Пінск) 47 (43)
2021 Беларусь Хваля (Пінск) 27 (4)
2022 Беларусь Стэнлес (Пінск) 18 (19)
2023 Беларусь Новая Прыпяць (Альшаны) 13 (12)
2023— Беларусь Стэнлес (Пінск) 9 (4)
Нацыянальная зборная[* 2]
2006—2007 Беларусь Беларусь (да 17) 5 (7)
2008—2009 Беларусь Беларусь (да 19) 4 (1)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 24 красавіка 2024.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 31 ліпеня 2017

Віталь Рушніцкі (нар. 17 студзеня 1990, Масты) — беларускі футбаліст, нападнік клуба «Стэнлес» з Пінска.

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

У маладосці трапіў у структуру мінскага «Дынама» і ўжо ў 15-гадовым узросце пачаў гуляць за дубль. Пазней прыцягваўся да асноўнага складу, але так і не дэбютаваў. У пачатку 2008 года перайшоў у самарскія «Крылы Саветаў», дзе таксама гуляў за моладзевы склад. Другую палову 2009 года правёў у бабруйскай «Белшыне», пасля вяртання ў Самару перастаў з’яўляцца на полі і пакінуў клуб.

У 2011 годзе далучыўся да клуба беларускай Першай лігі «Ведрыч-97», у другой палове сезона гуляў за «Смаргонь». У 2012 годзе стаў іграком узбекскага «Шуртана», які ўзначальваў беларускі трэнер Ігар Крывушэнка, пазней вярнуўся ў «Смаргонь». Сезон 2013 распачаў у «Полацку», аднак неўзабаве ў клубе пачаліся фінансавыя праблемы, і Віталь разам з большасцю ігракоў клуба пакінуў каманду.

У сезоне 2014 гуляў у Другой лізе за клуб «Колас-Дружба», з 11 галамі стаў найлепшым бамбардзірам каманды. На наступны год перайшоў у пінскую «Хвалю», за якую ў сезоне 2015 забіў 12 галоў. Паспяхова пачаў сезон 2016, пасля першай паловы чэмпіянату з 13 галамі ўзначальваў спіс бамбардзіраў Другой лігі.

У ліпені 2016 года перайшоў у «Слуцк»[3]. 29 ліпеня дэбютаваў у Вышэйшай лізе, выйшаўшы ў стартавым складзе ў матчы з мазырскай «Славіяй» (1:0). Пазней страціў месца ў старце, стаў часцей заставацца на лаўцы запасных. У сезоне 2017 працягваў з’яўляцца на полі, выхадзячы на замену. 3 чэрвеня 2017 года забіў свой першы гол у Вышэйшай лізе, праз хвіліну пасля выхаду на замену паразіўшы браму «Іслачы», чым прынёс слуцкаму клубу перамогу з лікам 2:1. У ліпені 2017 года па пагадненні бакоў пакінуў «Слуцк»[4].

Неўзабаве пасля зыходу са «Слуцка» вярнуўся ў пінскую «Хвалю»[5], а ў студзені 2018 года папоўніў склад жыткавіцкага ЮАС[6]. У чэрвені 2018 года пакінуў жыткавіцкі клуб[7].

У жніўні 2018 года падпісаў кантракт з «Лідай»[8], па заканчэнні сезона 2018 пакінуў лідскі клуб. У 2019—2020 гадах гуляў у Другой лізе у складзе пінскага «Стэнлеса», быў найлепшым бамбардзірам каманды.

У студзені 2021 года пачаў трэніравацца з «Хваляй» і ў лютым падпісаў з ёй кантракт[9]. У сезоне 2021 чаргаваў выхады ў стартавым складзе і на замену. У лютым 2022 года па заканчэнні кантракта пакінуў «Хвалю»[10]. Хутка зноў далучыўся да «Стэнлеса», у сакавіку быў афіцыйна прадстаўлены ў якасці іграка каманды[11]. У сакавіку 2023 года было абвешчана, што Рушніцкі застанецца ў «Стэнлесе» на сезон 2023, аднак у красавіку пакінуў клуб і далучыўся да «Новай Прыпяці» з Альшанаў. У жніўні 2023 года вярнуўся ў «Стэнлес»[12]. У красавіку 2024 года стала вядома, што нападнік застаецца ў пінскай камандзе на новы сезон[13].

Міжнародная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Гуляў за юнацкія зборныя Беларусі ў кваліфікацыях чэмпіянату Еўропы.

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ Vitali Rushnitskiy // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ https://www.pressball.by/footballstat/vitaly_rushnitsky/
  3. ↑ Голяткин, Кибук и Рушницкий подписали контракты со "Слуцком" (руск.). football.by (22 ліпеня 2016). Праверана 24 красавіка 2024.
  4. ↑ "Слуцк" расстался с Рушницким (руск.). football.by (31 ліпеня 2017). Праверана 24 красавіка 2024.
  5. ↑ Рушницкий вернулся в "Волну" (руск.). football.by (3 жніўня 2017). Праверана 24 красавіка 2024.
  6. ↑ Рушницкий перешел в ЮАС (руск.). football.by (18 студзеня 2018). Праверана 24 красавіка 2024.
  7. ↑ 1-я и2-я лиги. Анонс. “Волна”: Кирилко вместо Шульжика (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (12 ліпеня 2018). Архівавана з першакрыніцы 5 жніўня 2020. Праверана 17 ліпеня 2018.
  8. ↑ "Лида" подписала Рушницкого и рассталась с Лозко (руск.). football.by (8 жніўня 2018). Праверана 24 красавіка 2024.
  9. ↑ Рушницкий вернулся в «Волну» (руск.). by.tribuna.com (4 лютага 2021). Праверана 24 красавіка 2024.
  10. ↑ Виталий Рушницкий и Максим Павловец покинули "Волну" (руск.). football.by (4 лютага 2022). Праверана 24 красавіка 2024.
  11. ↑ Виталий Рушницкий снова игрок "Стэнлеса" (руск.). football.by (24 сакавіка 2022). Праверана 24 красавіка 2024.
  12. ↑ Рушницкий вернулся в "Стэнлес" (руск.). football.by (14 жніўня 2023). Праверана 24 красавіка 2024.
  13. ↑ Экс-гулец «Крылаў Саветаў» Рушніцкі падоўжыў кантракт са «Стэнлесам» з Д3 . by.tribuna.com (21 красавіка 2024). Праверана 24 красавіка 2024.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Віталь_Віктаравіч_Рушніцкі&oldid=4717782"