Перайсці да зместу

Грыгаркі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вёска
Грыгаркі
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 72 чал. (2009)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1771
Паштовыя індэксы
222445
Аўтамабільны код
5
Грыгаркі на карце Беларусі ±
Грыгаркі (Беларусь)
Грыгаркі
Грыгаркі (Мінская вобласць)
Грыгаркі

Гры́гаркі[1] (трансліт.: Hryharki, руск.: Григорки) — вёска ў Вілейскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Крывасельскага сельсавета.

У 1866 годзе вёска ў складзе Вілейскага павета Мінскай губерні Расійскай імперыі.

У 1921—1945 гадах вёска ў складзе Польскай Рэспублікі, Віленскага ваяводства, Вілейскага павета, гміны Куранец[2][3][4][5].

Да 12 чэрвеня 1958 года вёска ўваходзіла ў склад Кузьміцкага сельсавета[6], да 24 ліпеня 1995 года — у складзе Рэчкаўскага сельсавета, да 28 мая 2013 года — у складзе Куранецкага сельсавета[7].

  • 1931 год — 265 жыхароў, 44 двары[8].

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
  2. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 60.
  3. Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 27 красавіка 2022. Праверана 17 верасня 2023.
  4. https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
  5. Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
  6. Рашэнне выканкома Маладзечанскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 12 чэрвеня 1958 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1958, № 6.
  7. Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области Архівавана 31 сакавіка 2016.
  8. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 60