Джорджэ Энеску

Джорджэ Энеску
Джорджэ Энеску
	George Enescu
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	19 жніўня 1881[…]
Месца нараджэння	George Enescu[d], George Enescu[d], Botoșani County[d], Каралеўства Румынія;
Дата смерці	4 мая 1955[…] (73 гады)
Месца смерці	VIII акруга Парыжа, Францыя;
Месца пахавання	Пер-Лашэз; Grave of Enesco[d];
Краіна	Румынія
Жонка	Marie Cantacuzène[d]
Альма-матар	Парыжская Вышэйшая нацыянальная кансерваторыя музыкі і танца[d]; Венскі ўніверсітэт музыкі і выканальніцкага мастацтва;
Месца працы	Парыжская Вышэйшая нацыянальная кансерваторыя музыкі і танца[d]; Нармальная школа музыкі[d]; Музычная акадэмія Кіджы[d]; George Enescu Philharmonic Orchestra[d]; Нью-Ёркскі філарманічны аркестр[d]; BBC Symphony Orchestra[d];
Музычная дзейнасць
Педагог	Gabriel Fauré[d], Robert Fuchs[d], Joseph Hellmesberger[d], Жуль Маснэ, André Gedalge[d] і Martin Pierre Marsick[d]
Прафесіі	кампазітар, скрыпач, піяніст, дырыжор, музычны педагог, выкладчык універсітэта, музыказнавец
Інструменты	скрыпка
Жанры	акадэмічная музыка
Выхаванцы	Marius Constant[d], Іегудзі Менухін, Christian Ferras[d], Ivry Gitlis[d], Arthur Grumiaux[d], Serge Blanc[d], Ștefan Gheorghiu[d], Sidney Harth[d] і Arthur Leblanc[d]
Узнагароды
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джорджэ Энеску^[5] (рум.: George Enescu; 19 жніўня 1881, сяло Лівені, герцагства Букавіна, Аўстра-Венгрыя; цяпер сяло Джорджэ Энеску, Баташаны, Румынія — 4 мая 1955, Парыж) — румынскі выканавец, дырыжор, кампазітар, скрыпач і педагог, нацыянальны класік, адзін з найбуйнейшых музыкантаў першай паловы XX стагоддзя.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Пачаў складаць музыку з пяцігадовага ўзросту. Сямігадовым быў адпраўлены вучыцца ў Венскую кансерваторыю, скончыў яе з сярэбраным медалём. Выступаў у Вене з канцэртамі. У 1895 прыехаў у Парыж, вучыўся ў Жуля Маснэ, Мартэна Марсіка і Габрыэля Фарэ на адным курсе з Гі Рапарцам. У 1923 дэбютаваў у Нью-Ёрку як дырыжор. У 1920-1930-х жыў у Бухарэсце і Парыжы, пасля 1946 — у Парыжы, але актыўна канцэртаваў як скрыпач і дырыжор у Еўропе і ЗША, выступаў у Маскве (1946, ён бываў тут і раней — у 1909 і 1919). Гуляў разам з Б. Бартакам, Э. Ізаі, К. Хаскіл, П. Казальсам, Д. Ойстрахам, Г. Наваіш і іншымі буйнымі выканаўцамі. Вучнямі Энеску былі такія выдатныя скрыпачы, як Егудзі Мянухін, Арцюр Грум'ё, Жынет Невё, Крысціян Фера, Леон Суружон і інш.

Зноскі

↑ ^а ^б George Enescu // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q464633"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2586178"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>
↑ ^а ^б George Enescu // Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q18696256"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2664168"></a>
↑ Bauer P. Deux siècles d'histoire au Père Lachaise — Versailles: 2006. — P. 314. — ISBN 978-2-914611-48-0
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13413524"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q621"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13413419"></a>
↑ Grove Music Online — OUP. — ISBN 978-1-56159-263-0 — doi:10.1093/GMO/9781561592630.ARTICLE.12470 Праверана 12 сакавіка 2019.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q30532476"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q217595"></a>
↑ Напісанне імя і прозвішча ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.18., кн.1, Мн., 2004, С.130.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Джорджэ Энеску

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Сайт грамадствы Энеску (англ.)

[_d2aaf4367424df71-1] а ^б George Enescu // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q464633"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2586178"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>

[_839a2e841b6583d5-2] а ^б George Enescu // Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q18696256"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2664168"></a>

[_298d0fc7ac9c4e8c-3] Bauer P. Deux siècles d'histoire au Père Lachaise — Versailles: 2006. — P. 314. — ISBN 978-2-914611-48-0
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13413524"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q621"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13413419"></a>

[_b0933fff64ecabf7-4] Grove Music Online — OUP. — ISBN 978-1-56159-263-0 — doi:10.1093/GMO/9781561592630.ARTICLE.12470 Праверана 12 сакавіка 2019.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q30532476"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q217595"></a>

[pr-5] Напісанне імя і прозвішча ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.18., кн.1, Мн., 2004, С.130.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]