Ламберта Дзіні
Ламберта Дзіні | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
італ.: Lamberto Dini | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Сюзана Аньелі[d] | ||||||
Пераемнік | Ламберта Дзіні | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Сільвіа Берлусконі | ||||||
Пераемнік | Рамана Продзі | ||||||
|
|||||||
|
|||||||
Папярэднік | Ламберта Дзіні | ||||||
Пераемнік | Ламберта Дзіні | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Ламберта Дзіні | ||||||
Пераемнік | Ламберта Дзіні | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Ламберта Дзіні | ||||||
Пераемнік | Джуліяна Амата | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Filippo Mancuso[d] | ||||||
Пераемнік | Vincenzo Caianiello[d] | ||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
1 сакавіка 1931[1][2][…] (93 гады) |
||||||
Імя пры нараджэнні | італ.: Lamberto Dini | ||||||
Веравызнанне | каталіцтва | ||||||
Партыя | |||||||
Адукацыя | |||||||
Дзейнасць | эканаміст, палітык, дыпламат, банкір | ||||||
Навуковая дзейнасць | |||||||
Навуковая сфера | палітыка[4], эканоміка[4], банкаўская справа[d][4] і дыпламатыя[4] | ||||||
Аўтограф | |||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ламберта Дзіні (італ.: Lamberto Dini; нар. 1 сакавіка 1931, Фларэнцыя, Італія) — італьянскі эканаміст і палітык, Старшыня Савета міністраў Італіі ў 1995—1996.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Атрымаўшы эканамічную адукацыю ў Фларэнцыі, Дзіні ў 1959 пачаў працу ў Міжнародным валютным фондзе, дзе ў 1976—1979 займаў пасаду выканаўчага дырэктара па Італіі, Грэцыі, Партугаліі і Мальце. Перайшоўшы ў 1979 у Банк Італіі, ён ў 1993 разглядалася на пост яго дырэктара пасля пераходу Карла Адзельо Чампі на пасаду старшыні ўрада, але быў адпрэчаны на карысць Антоніа Фацио у тым ліку з-за думкі Чампі. У траўні 1994 Дзіні, сыдучы з банка, заняў пасаду міністра фінансаў ва ўрадзе Сільвіё Берлусконі. Аднак ужо праз сем месяцаў з-за рознагалоссяў з лідарам Лігі Поўначы Умберта Босі ўрад пайшоў у адстаўку, і Дзіні быў запрошаны сфармаваць новы ўрад. Атрымаўшы падтрымку ўсіх левых партый, акрамя Партыі Камуністычнага адраджэння, а таксама Лігі Поўначы, Дзіні страціў падтрымку правых і ў выніку сфармаваў тэхнічнае ўрад, якое праіснавала да новых выбараў ў 1996.
Сфармаваўшы партыю «Італьянскае абнаўленне», Дзіні быў абраны ў Палату дэпутатаў, прыняў удзел у левай кааліцыі «Аліва» і ўвайшоў ва ўрад Рамана Продзі ў якасці міністра замежных спраў, займаючы гэтую пасаду да 2001. У 2001 Дзіні быў абраны ў Сенат і ўваходзіў затым у склад Канвенцыі па выпрацоўцы Еўрапейскай канстытуцыі. У 2007 ён утварыў новую ліберальную партыю Ліберальныя дэмакраты, стаўшы яе старшынёй, падтрымаў вотум недаверу ў Сенаце ўраду Продзі ў 2008 і ўступіў у кааліцыю Берлусконі «Народ свабоды».
Зноскі
- ↑ Lamberto Dini // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
- ↑ Lamberto Dini // Proleksis enciklopedija, Opća i nacionalna enciklopedija — 2009.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 11 снежня 2014.
- ↑ а б в г д е ё ж Czech National Authority Database Праверана 27 лютага 2024.
- Міністры замежных спраў Італіі
- Сенатары Італіі
- Нарадзіліся 1 сакавіка
- Нарадзіліся ў 1931 годзе
- Нарадзіліся ў Фларэнцыі
- Выпускнікі Мічыганскага ўніверсітэта
- Кавалеры Вялікага крыжа ордэна Ізабелы Каталічкі
- Кавалеры Вялікага Крыжа ордэна Заслуг перад Рэспублікай Польшча
- Камандоры з зоркай ордэна Заслуг перад Рэспублікай Польшча
- Кавалеры Вялікага крыжа ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай»
- Асобы
- Прэм’ер-міністры Італіі
- Міністры фінансаў Італіі