Перайсці да зместу

Лхаса

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Лхаса
кіт.: 拉萨
тыб.: ལྷ་ས་
Краіна
Уваходзіць у
Дата ўтварэння 633
Насельніцтва
  • 867 891 чал. (2020)[1]
Плошча
  • 29 634,01 км²
Вышыня
над узроўнем мора
3 650 м
Лхаса на карце
Часавы пояс UTC+8
Тэлефонны код 891
Паштовыя індэксы 850000
Афіцыйны сайт (кіт.)
Афіцыйны сайт (англ.)
Афіцыйны сайт (тыб.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Лхаса
Вуліца Лхасы

Лхаса[2] — гарадская акруга ў Тыбецкім аўтаномным раёне КНР, адміністрацыйны цэнтр аўтаномнага раёна. Тое, што часта называюць «горадам Лхаса» (гістарычная сталіца Тыбета) — гэта сучасны раён Чэнгуань гарадской акругі Лхаса. Лхаса з’яўляецца таксама традыцыйнай рэзідэнцыяй Далай-ламы. Літаральна ў перакладзе з тыбецкай «Лхаса» азначае «месца багоў».

Адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзел

[правіць | правіць зыходнік]
Адміністрацыйны падзел Лхасы
Адміністрацыйны падзел Лхасы

Гарадская акруга Лхаса дзеліцца на 1 раён, 7 паветаў:

  • 1. Раён Чэнгуань
  • 2. Павет Лхундруп
  • 3. Павет Дамжунг
  • 4. Павет Н’емо
  • 5. Павет Чхушчур
  • 6. Павет Талунгдэчхен
  • 7. Павет Такце
  • 8. Павет Малдрагунгкар

Насельніцтва горада Лхаса складае каля 250 тыс. чалавек, а агульнае насельніцтва муніцыпалітэта — 521,500, уключаючы мігрантаў і выключаючы ваенны гарнізон. 100 000 чалавек складаюць мігранты.

Па перапісу 2000 года 81,6 % насельніцтва складаюць этнічныя тыбетцы. У гэты лік не ўваходзяць салдаты і неафіцыйныя мігранты, большасць якіх — кітайцы. Паводле ацэнак тыбецкага ўрада ў выгнанні, этнічныя тыбетцы ў горадзе Лхаса складаюць меншасць.

У апошні час праходзіла істотная лібералізацыя эканомікі Кітая, нямала кітайцаў пасялілася таксама ў ваколіцах Лхасы, актывізавалі мясцовую эканоміку.

Зноскі

  1. 国务院第七次全国人口普查领导小组办公室 中国人口普查分县资料—2020北京市: 中国统计出版社, 2022. — 983 с. — ISBN 978-7-5037-9772-9
  2. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8). — табліца «Адміністрацыйны падзел Кітая»