Малешаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вёска
Малешаў
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Першая згадка
Вышыня цэнтра
123 м
Насельніцтва
570 чалавек (2004)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 2353
Паштовы індэкс
247987
Аўтамабільны код
3
СААТА
3216808031
Малешаў на карце Беларусі ±
Малешаў (Беларусь)
Малешаў
Малешаў (Гомельская вобласць)
Малешаў

Ма́лешаў, або Малы́ Ма́лешаў, Ма́лішаў, Ме́лешаў, Ме́лішаў (м.), Ма́лешава, Ма́лішава (н.)[1] (трансліт.: Maliešaŭ, руск.: Малешев) — вёска ў Жыткавіцкім раёне Гомельскай вобласці. Уваходзіць у склад Верасніцкага сельсавета. Размешчаны на аўтадарозе Жыткавічы — Столін (Р88).

Геаграфія[правіць | правіць зыходнік]

Знаходзіцца за 3 км на паўночны ўсход ад Вялікага Малешава, за 8 км на захад ад Верасніцы, за 13 км на ўсход ад Альшан, за 43 км на паўднёвы захад ад Жыткавіч, 273 км ад Гомеля.

Транспартная сетка[правіць | правіць зыходнік]

Дарожны знак на шашы Р88 пры ўездзе з боку Давыд-Гарадка. На шчыце напісана «Малішаў»

Транспартныя сувязі па прасёлкавай, затым аўтамабільнай дарозе Тураў — Лельчыцы. Планіроўка складаецца з бессістэмна размешчаных драўляных сядзіб.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Вядомы з 1471 года з рукапісных гістарычных крыніц. З 1565 года ў Пінскім павеце Берасцейскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага, шляхецкая маёмасць. У 1742 годзе 18 дымоў, у сялян 40 валоў, 6 коней; карчма, спадчыннае ўладанне князя Міхала Казіміра Радзівіла. У 1792 годзе ў Малым Малешаве пабудавана царква.

Пасля 2-га падзелу Рэчы Паспалітай (1793) у складзе Расійскай імперыі. У 1855 годзе дваранін Герсовіч меў у вёсцы 200 дзесяцін зямлі. Паводле перапісу 1897 года, у Малешаве была царква, вятрак, кузня. У 1903 годзе адкрыта школа. У 1908 годзе ў Тураўскай воласці Мазырскага павета Мінскай губерні.

Падчас Вялікай Айчыннай вайны ў ліпені 1944 года нямецкія акупанты спалілі 80 двароў і забілі 16 жыхароў. 99 жыхароў загінулі на франтах. Паводле перапісу 1959 года ў складзе калгаса «1 Мая» (цэнтр — вёска Верасніца).

У 2016 годзе ў ваколіцах Малешава знойдзена бронзавая сякера-кельт[en], датаваная 1200—900 гадамі да н.э.[2]

Інфраструктура[правіць | правіць зыходнік]

Дзейнічаюць 9-гадовая школа, клуб, бібліятэка, фельчарска-акушэрскі пункт, аддзяленне РУП «Белпошта».

Помнікі архітэктуры[правіць | правіць зыходнік]

Царква
  • Іаана-Багаслоўская царква

Вуліцы[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларуская вуліца
  • Беларускі завулак
  • Брадок вуліца
  • Новая вуліца
  • Кастрычніцкая вуліца
  • Савецкая вуліца
  • Садовая вуліца
  • Саломы вуліца
  • Сялянская вуліца
  • Цэнтральная вуліца

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

Дынаміка[правіць | правіць зыходнік]

  • 1811 год — 46 двароў.
  • 1897 год — 69 двароў, 508 жыхароў (згодна перапісу).
  • 1908 год — 579 жыхароў.
  • 1921 год — 106 двароў, 783 жыхара.
  • 1925 год — 122 двара.
  • 1959 год — 962 жыхара(згодна перапісу).
  • 1994 год — 625 жыхароў
  • 2004 год — 239 гаспадарак, 570 жыхароў.

Вядомыя ўраджэнцы[правіць | правіць зыходнік]

  • В. Каткоў — камандзір партызанскай брыгады імя У. І. Леніна ў Брэсцкай вобласці.

Цікавая інфармацыя[правіць | правіць зыходнік]

Уваходзіць у так званую Агурковую краіну.

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).. Сустракаюцца таксама варыянты Малы́ Ма́лешаў, Ма́лішаў, Ме́лешаў, Ме́лішаў, м.. Ма́лешава, Ма́лішава, н.
  2. Савицкая О. Кто потерял топор // Советская Белоруссия № 216 (25098). Четверг, 10 ноября 2016.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т.1, кн.1. Гомельская вобласць/С. В. Марцэлеў; Рэдкалегія: Г. П. Пашкоў (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: БелЭн, 2004. 632с.: іл. Тыраж 4000 экз. ISBN 985-11-0303-9 ISBN 985-11-0302-0

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]