Мікіта Арцёмавіч Грачыхін
Мікіта Арцёмавіч Грачыхін | |
---|---|
Дата нараджэння | 29 мая 1903 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 29 лістапада 1943 (40 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Прыналежнасць | СССР |
Род войскаў | пяхота |
Гады службы | 1942—1943 |
Званне | |
Бітвы/войны | Вялікая Айчынная вайна |
Узнагароды і званні |
Мікіта Арцёмавіч Грачыхін (1903—1943) — старшыня Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Мікіта Грачыхін нарадзіўся ў 1903 годзе ў пасёлку Ігрэнь (цяпер у межах г. Дніпро) у сялянскай сям’і. Атрымаў пачатковую адукацыю, працаваў будаўніком. У студзені 1942 года Грачыхін быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію і накіраваны на фронт Вялікай Айчыннай вайны. Прымаў удзел у баях на Бранскім, Заходнім, Арлоўскім, Цэнтральным і Беларускім франтах. Удзельнічаў у Арлоўскай, Чарнігаўска-Прыпяцкай, Гомельска-Рэчыцкай аперацыях. Да верасня 1943 года старшыня Мікіта Грачыхін быў памошнікам камандзіра узвода 1185-га стралковага палка 356-й стралковай дывізіі 61-й арміі Цэнтральнага фронта. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро[1].
Падчас баёў на падыходах да Дняпра ў раёне вёскі Любеч Рыпкынскага раёна Чарнігаўскай вобласці Украінскай СССР Грачыхін, які знаходзіўся ў складзе разведгрупы, выявіў нямецкае падраздяленне колькасцю каля 50 чалавек. Скарыстаўшыся перавагай раптоўнасці, ён атакаваў праціўніка, знішчыўшы 9 варожых салдатаў і яшчэ аднаго ўзяўшы ў палон. Падчас фарсіравання Дняпра Грачыхін адшукаў 5 лодак і на чале групы байцоў адным з першых пераправіўся праз раку і кулямётным агнём прыкрыў пераправу батальёна. 4 кастрычніка 1943 года ў баю на рацэ Брагінка каля вёскі Піркі Брагінскага раёна Гомельскай вобласці разам з групай салдатаў зайшоў у тыл праціўніка і знішчыў 37 салдатаў і афіцэраў, паспрыяўшы тым самым паспяховаму прасоўванню батальёна. 29 лістапада 1943 года полк наткнуўся на вельмі ўмацаваныя нямецкія пазіцыі ў раёне вёсак Тунеўшчына і Глінішча Хойніцкага раёна. Узвод, у якім служыў Грачыхін, некалькі разоў падымаўся ў атаку і, дасягнуўшы траншэяў праціўніка, вымусіў яго адступіць. У тым баю Грачыхін загінуў. Быў пахаваны ў вёсцы Тунеўшчына, пазней быў перапахаваны ў брацкай магіле ў горадзе Хойнікі[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года за «мужнасць і гераізм праяўленыя ў барацьбе з нямецкімі захопнікамі» старшыня Мікіта Грачыхін пасмяротна быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза. Таксама пасмяротна быў узнагароджаны ордэнам Леніна[1].
У гонар Грачыхіна названа школа ў Днепрапятроўску. У 1977 годзе вёска Багуславец перайменавана ў Грачыхіна[1].
Зноскі
- ↑ а б в г Мікіта Арцёмавіч Грачыхін на сайце «Героі краіны»
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
- И генерал, и рядовой. Днепропетровск: Прамінь, 1983.