Пуціска
| Пуціска | |
|---|---|
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 15 км |
| Басейн | 104 км² |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| • Месцазнаходжанне | каля вёскі Табалічы |
| • Каардынаты | 53°53′43″ пн. ш. 24°41′10″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Нявіша |
| • Месцазнаходжанне | на паўднёвы ўсход ад вёскі Краснае |
| • Каардынаты | 53°50′57″ пн. ш. 24°32′15″ у. д.HGЯO |
| Ухіл ракі | 1,6 м/км |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Нявіша → Котра → Нёман → Балтыйскае мора |
|
|
|
| Краіна | |
| Рэгіён | Гродзенская вобласць |
| Раён | Шчучынскі раён |
   |
|
 выток вусце |
|
|
— выток, — вусце |
|
Пуці́ска[1] — рака ў Беларусі, у Шчучынскім раёне Гродзенскай вобласці, правы прыток ракі Нявіша (басейн Нёмана).
Даўжыня ракі 15 км[2]. Плошча вадазбору 104 км². Сярэдні нахіл воднай паверхні 1,6 ‰. Пачынаецца каля вёскі Табалічы, цячэ па паўночнай ускраіне Лідскай раўніны, упадае ў Нявішу на паўднёвы ўсход ад вёскі Краснае. Асноўны прыток — рака Зеняпішка (леваруч). На працягу 2,5 км на захад ад аграгарадка Першамайск да вёскі Замасцяны цячэ па новым рэчышчы. Каналізаваная. Прымае сцёк са шматлікіх меліярацыйных каналаў. Каля аграгарадка Першамайская на рацэ створана сажалка.
Зноскі
- ↑ Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз.
- ↑ Агульная характарыстыка рачной сеткі Гродзенскай вобласці // Даведнік «Водныя аб’екты Рэспублікі Беларусь» (руск.)
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Блакітная кніга Беларусі : Энцыклапедыя / рэдкал.: Н. А. Дзісько і інш. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-133-1.
- Пуціска // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — С. 308. — 599 с., іл. — 10 000 экз.