Станавы хрыбет

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Станавы хрыбет
руск. Становой хребет
55°30′ пн. ш. 127°30′ у. д.HGЯO
Краіна
РэгіёныАмурская вобласць, Якуція, Хабараўскі край
Даўжыня700 км
Шырыня180 км
Станавы хрыбет (Далёкаўсходняя федэральная акруга)
Станавы хрыбет
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
На мяжы Якуціі і Амурскай вобласці

Станавы́ хрыбе́т[1], таксама Знешні Хінган — горны хрыбет у паўднёвай частцы Далёкага Усходу Расіі працягласцю 700 км ад сярэдняй плыні ракі Алёкма да вытокаў ракі Учур. На захадзе злучаецца са Станавым нагор’ем, на ўсходзе — з гарамі Джугджур. З’яўляецца водападзелам рэк Паўночнага Ледавітага і Ціхага акіянаў.

Вышыня да 2412 м. Складзены сланцами і гнейсами, прадзёртымі інтрузіямі гранітаў. Радовішчы золата, рэдкіх металаў, жалезных руд, слюды. Характэрныя складчатыя сярэднегорныя плоскавяршынныя хрыбты, падзеленыя далінамі. Паўсюдна шматгадовамёрзлыя пароды. На схілах — лістоўнічная тайга, вышэй 1200 м — кедравы сланік і горная тундра.

Упершыню даследаваны і навукова апісаны расійскім даследчыкам А. Ф. Мідэндорфам.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]