Тобіяс Міхел Карэл Асер (нідэрл.: Tobias Michael Carel Asser) (1838—1913) — галандскі дзяржаўны дзеяч і юрыст. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі міру (1911) (разам з А. Фрыдам) за ролю ў стварэнні Міжнароднага трацейскага суда ў Гаазе.
Асер быў не толькі тэарэтыкам, але і практыкам міжнародных адносін. Ён выконваў абавязкі прававога дарадцы пры галандскім МЗС ў 1875 годзе; ў 1893 стаў членам цэнтральнага адміністрацыйнага органа ў краіне — Дзяржаўнага Савета; з 1898 выконваў абавязкі прэзідэнта Дзяржаўнай камісіі па праву; прадстаўляў Галандыю на Гаагскіх мірных канферэнцыях ў 1899 і 1907, адстойваючы ідэю аб неабходнасці абавязковага арбітражу ў галіне эканомікі; займаў пасаду міністра без партфеля ва ўрадзе з 1904 года і да самай смерці. У агульнай складанасці, у перыяд з 1875 па 1913 ён удзельнічаў у падрыхтоўцы практычна ўсіх міжнародных дагавораў, падпісаных галандскім урадам. Асобай заслугай лічыцца яго дыпламатычны поспех на міжнароднай канферэнцыі 1888 у Канстанцінопалі, дзе абмяркоўваўся нейтральны статус Суэцкага канала. Яму ўдалося ўключыць у склад камісіі па Суэцкім канале нараўне з такімі вялікімі дзяржавамі. як Англія, Францыя, Расія і Турцыя, прадстаўнікоў Іспаніі і Галандыі, гарантаваўшы, такім чынам, удзел у вырашэнні важнага пытання малых еўрапейскіх дзяржаў.
Тобіяс Асер на Вікісховішчы
