Тэадорых Вялікі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Тэадорых
гоцк.: 𐌸𐌹𐌿𐌳𐌰𐍂𐌴𐌹𐌺𐍃 (Þiudareiks), лац.: Flāvius Theodoricus, грэч. Θευδέριχος, стар.-англ.: Þēodrīc, ням.: Dietrich von Bern, ісл.: Þjóðrekr, Þiðrek
Прыжыццёва выява Тэадорыха Вялікага на трэмісе. Нацыянальны музей Рыма
Прыжыццёва выява Тэадорыха Вялікага на трэмісе.
Нацыянальны музей Рыма
Правадыр остготаў
470 — 526
Папярэднік Тэадэмір
Пераемнік Аталарых
Кароль Італіі
493 — 526
Папярэднік Адаакр
Пераемнік Аталарых

Нараджэнне 12 мая 454(0454-05-12)
Смерць 30 жніўня 526(0526-08-30)[1][2] (72 гады)
Месца пахавання
Род Амалы[d]
Бацька Тэадэмір[4][1][…]
Маці Эрэліева[d]
Жонка Аўдафледа[d][5]
Дзеці Амаласунта[d][6][7][…], Тэадэгонда[d] і Астрагота[d]
Веравызнанне Арыянства
Дзейнасць манарх, суверэн
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Тэадорых I Вялікі (451?-526, Равена) — правадыр германскага племені остготаў. Захапіўшы ў 489—493 гадах Апенінскі паўвостраў ды забіўшы валадара Італіі Адаакра, стварыў остгоцкае каралеўства.

У адрозненне ад іншых «варварскіх каралёў» Тэадорых захаваў інстытуты рымскага кіравання ды права, не чыніў перашкоды дзеячам антычнае культуры ды каталіцкай царквы.

Ажаніўся з сястрою караля франкаў Хлодвіга Аўдафледай.

Дзяржава Тэадорыха.

Стаў героем германскага народнага эпасу пад імем Дытрых Бернскі.

Зноскі

  1. а б И. Г. Теодорих Великий // Энциклопедический словарьСПб.: Брокгауз — Ефрон, 1901. — Т. XXXIIа. — С. 882–885.
  2. T. H. Theodoric // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm — 11 — New York, Cambridge, England: University Press, 1911. — Vol. 26. — P. 768–769.
  3. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.
  4. А. Г—б Теодемир // Энциклопедический словарьСПб.: Брокгауз — Ефрон, 1901. — Т. XXXIIа. — С. 878.
  5. Settipani C. La Préhistoire des Capétiens: Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et RobertiensVilleneuve-d'Ascq: 1993. — P. 52–53. — ISBN 978-2-9501509-3-6
  6. Амаласонта // Энциклопедический лексиконСПб.: 1835. — Т. 2. — С. 64–66.
  7. Dahn F. Amalasvintha // Allgemeine Deutsche BiographieL: 1875. — Т. 1. — S. 380–382.