Хорст Кёлер

Хорст Кёлер
Horst Köhler
9-ы Федэральны прэзідэнт Германіі 1 ліпеня 2004 — 31 мая 2010
Папярэднік	Ёханес Раў
Пераемнік	Крысціян Вульф
дырэктар-распарадчык Міжнароднага валютнага фонду[d] 1 мая 2000 — 4 сакавіка 2004
Папярэднік	Мішэль Камдэсю
Пераемнік	Радрыга Рата
прэзідэнт (Еўрапейскі банк рэканструкцыі і развіцця[d]) з верасень 2008
6-ы Q121536620? 1993 — 1998
Папярэднік	Helmut Geiger[d]
Пераемнік	Dietrich H. Hoppenstedt[d]
Нараджэнне	22 лютага 1943(1943-02-22)[…] (80 гадоў) Гайдэнштайн[d], Генерал-губернатарства[d], Трэці рэйх
Бацька	Эдуард Кёлер
Маці	Елізавета Кёлер
Жонка	Eva Köhler[d]
Дзеці	дачка Ульрыка і сын Ёхен
Веравызнанне	лютэранства
Партыя	Хрысціянска-дэмакратычны саюз Германіі
Член у	Трохбаковая камісія[d] Рымскі клуб[d] Verbindung Normannia Tübingen[d]
Адукацыя	Цюбінгенскі ўніверсітэт
Дзейнасць	палітык, эканаміст
Месца працы	Федэральнае міністэрства фінансаў Германіі Арганізацыя Аб’яднаных Нацый
Аўтограф
Узнагароды	Кавалер Вялікага Крыжа адмысловай ступені ордэна За заслугі перад ФРГ Вялікі крыж на ланцугі ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай» Кавалер Вялікага крыжа ордэна Святога Олафа Ордэн Белага арла
Сайт	Horst Köhler
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Хорст Кёлер (ням.: Horst Köhler; нар. 22 лютага 1943, Скербешущ) — нямецкі дзяржаўны і палітычны дзеяч. Паходзіць з сям’і бесарабскіх немцаў, якая ў 1940 г. перасялілася з малдаўскай вёскі Рышканы на тэрыторыю акупаванай Германіяй Польшчы.

Кар’ера

З 1965 да 1969 Келер вучыўся ў універсітэце ў Цюбінгене па спецыяльнасці «палітэканомія і паліталогія». З 1969 да 1976 ён працаваў там як асістэнт ў Інстытуце прыкладнога эканамічнага аналізу. З 1976 да 1981 ён працаваў у Федэральным міністэрстве эканомікі.

У 1982 ён памяняў месца працы на Федэральнае міністэрства фінансаў. Будучы статс-сакратаром міністэрства, з 1990 па 1993 выконваў ролю шэрпы (памочніка па справах «Вялікай сямёркі») канцлера Гельмута Коля.

З 1993 да 1998 ён быў прэзідэнтам Асацыяцыі ашчадных банкаў Германіі і наступныя 2 гады кіраваў Еўрапейскім банкам рэканструкцыі і развіцця (ЕБРР) у Лондане.

У 2000—2004 — прэзідэнт Міжнароднага валютнага фонда.

У 2004—2010 — прэзідэнт Германіі. Падаў у адстаўку з-за моцнай адмоўнай рэакцыі на яго спрэчныя выказванні наконт выкарыстання бундэсвера для абароны эканамічных інтарэсаў ФРГ.