Шпрэеінзель
| Шпрэеінзель | |
|---|---|
| ням. Spreeinsel | |
 Шпрэеінзель на карце горада ружовым колерам пазначана размяшчэнне Гарадскога палаца | |
| Размяшчэнне | |
| 52°31′02″ пн. ш. 13°24′10″ у. д.HGЯO | |
| Акваторыя | Шпрэе |
| Краіна | |
| Зямля | Берлін |
| Раён | раён Мітэ, Берлін |
 | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Шпрэеінзель (ням.: Spreeinsel) — востраў на рацэ Шпрэе ў гістарычным цэнтры Берліна ў раёне Мітэ. Паўночны ўскраек вострава вядомы як Музейны востраў і ўваходзіць у спіс Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]
У Сярэднявеччы ў цэнтры вострава была пабудавана крэпасць, а пазней на яе месцы ўзнік Гарадскі палац брандэнбургскіх курфюрстаў і каралёў Прусіі. Паўночная частка вострава ў Сярэднявеччы ўяўляла сабой багністы луг, на якім у XVI стагоддзі быў разбіты сад забаў Люстгартэн.
Пачынаючы з XIX стагоддзя ў паўночнай частцы Шпрэеінзеля сталі ўзводзіць будынкі для музеяў.
Паўднёвая частка вострава да 1709 года лічылася самастойным горадам Кёльнам. Калісьці на паўднёвым ускрайку Шпрэеінзель існаваў рыбацкі пасёлак, і дагэтуль частка Шпрэеінзель на поўдзень ад вуліцы Гертраўдэнштрасэ (ням.: Gertraudenstraße) завецца Рыбацкім востравам (ням.: Fischerinsel). Цяпер ён забудаваны тыпавымі панэльнымі жылымі дамамі.
На тэрыторыі ад Рыбацкага вострава да Палацавай плошчы ў Другую сусветную вайну ацалела толькі некалькі гістарычных помнікаў, сярод якіх царква Святога Мікалая (цяпер музей) і Дзявоцкі мост.
У 1950 годзе руіны, якія засталіся ад палаца пасля Другой сусветнай вайны, былі ўзарваны, а на яго месцы была разбіта плошча Маркса і Энгельса (цяпер Палацавая плошча Берліна) і пабудаваны будынак Дзяржаўнага савета ГДР (1964) і Палац Рэспублікі (1976). Побач знаходзіцца і іншая славутасць Берліна — Берлінскі кафедральны сабор, які цудам пазбег сур'ёзных пашкоджанняў падчас вайны.
Пасля аб'яднання Германіі берлінскі востраў Шпрэеінзель апынуўся прадметам гарачых дыскусій у вобласці аховы гістарычных помнікаў, паколькі менавіта тут сканцэнтраваны найбольш значныя архітэктурныя аб'екты дзвюх ідэалагічных сістэм падзеленай Германіі.
Бібліяграфія
[правіць | правіць зыходнік]- Michael S. Falser: Steinbruch, Mythenraum, Geschichtswerkstatt — Die Berliner Spreeinsel und ihr Umfeld nach der deutschen Wiedervereinigung. In: Ders.: «Zwischen Identität und Authentizität. Zur politischen Geschichte der Denkmalpflege in Deutschland». Thelem Verlag, Dresden 2008 (380 Seiten, ISBN 978-3-939-888-41-3), S. 165—295
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Шпрэеінзель
