Юзюк Фарботка

Юзюк Фарботка
Юзюк Фарботка
	; Ю. Фарботка ў час навучання ў гімназіі
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	5 верасня 1893
Месца нараджэння	Налібакі, Ашмянскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	8 чэрвеня 1956 (62 гады)
Месца смерці	Лодзь, Лодзьскае ваяводства, Польская Народная Рэспубліка;
Пахаванне	Старыя могілкі ў Лодзі[d];
Жонка	Уладзіслава Паўловіч[d]
Альма-матар	Мінская мужчынская гімназія (1914); Кіеўскі ўніверсітэт Св. Уладзіміра (1918); Універсітэт Стэфана Баторыя (1924);
Месца працы	Універсітэт Стэфана Баторыя;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, перакладчык
Мова твораў	беларуская
Грамадская дзейнасць
Член у	Польскае фатаграфічнае таварыства[d]; Q60980667?;
	Творы ў Вікікрыніцах
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Юзюк Фарбо́тка (сапр.: Язэ́п Аўгусці́навіч Фарбо́тка, 5 верасня 1893, в. Налібакі, Мінскі павет, Мінская губерня (цяпер Стаўбцоўскі раён, Мінская вобласць) — 8 чэрвеня 1956, г. Лодзь) — беларускі паэт, літаратуразнавец, перакладчык, удзельнік грамадска-палітычнага руху Беларусі пачатку ХХ стагоддзя.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Мінскую класічную гімназію ў 1914 г., да 1918 года вучыўся ў Кіеўскім універсітэце. У 1916 удзельнічаў у працы клуба «Беларуская хатка». У 1918—1920 гадах уключыўся ў беларускі палітычны і культурны рух на Украіне і ў Мінску.

У 1918 годзе быў кансультантам і кіраўніком справамі беларускай дэлегацыі на перамовах з Украінскай Народнай Рэспублікай, дзе абмяркоўваліся вайскова-палітычныя пытанні і эканамічнае супрацоўніцтва Беларусі і Украіны. У Кіеве была створаная сумесная гандлёвая палата, Беларуска-Украінскае Таварыства Збліжэння. Дэлегацыя забяспечыла ўкраінскія пастаўкі харчавання ў Беларусь.

У 1919 працаваў акцёрам у «Беларускім савецкім тэатры». Супрацоўнік літаратурна-асветніцкага аддзела Наркамасветы Літоўска-Беларускай ССР. У 1920 — адміністратар Беларускага тэатра ў Мінску.

У 1920—1924 гг. вучыўся ў Віленскім універсітэце, пасля працаваў там выкладчыкам заалогіі.

У 1922 пра Фарботку згадвае Карскі ў трэцім томе «Беларусаў».

У 1932 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю. Працаваў таксама ў Ваяводскай управе ў Вільні ў сельскагаспадарчым аддзяленні. Пасля вайны арыштаваны і сасланы ў Данбас. У канцы 1945 г. пасяліўся ў Лодзі.

Быў жанаты з Уладзяй (Уладзіславай) — дачкой Альберта Паўловіча.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Першыя вершы надрукаваў у Нашай Ніве ў 1912 годзе — «Зацьменне» і «Зруйнаваў». Пераклаў урывак «Пана Тадэвуша» на беларускую мову.

Займаўся мастацкай фатаграфіяй у «Віленскім фотаклубе» Яна Булгака.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Юзюк Фарботка // Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічны слоўнік. У 6 т. / пад рэд. А. І. Мальдзіса. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1992—1995.
Календарыюм // Czasopis, 9'2008.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Сяргей Крапівін Язэп Фарботка — паэт «Нашай Нівы» і дыпламат БНР // nashaniva.by, 02.10.2011, 00:38
Глагоўская Лена. Юзюк Фарботка-забыты фатаграфік // на pawet.net
Рада Беларускай Народнай Рэспублікі. Язэп Фарботка