Авангард

Казімір Малевіч «Супрэматызм»

Аванга́рд (фр.: Avant-garde, «перадавы атрад») — абагульняючая назва плыняў у еўрапейскім мастацтве, што ўзніклі на рубяжы XIX і XX стагоддзяў, выяўлена ў палемічна-баявой форме (адсюль само імя, узятае з ваенна-палітычнай лексікі). Яго часовымі рамкамі прынята лічыць перыяд з 1870 па 1938 год. Авангард характарызуецца эксперыментальным падыходам да мастацкай творчасці, які выходзіць за рамкі класічнай эстэтыкі, з выкарыстаннем арыгінальных, наватарскіх сродкаў выражэння, падкрэсленым сімвалізмам мастацкіх вобразаў.

Паняцце авангард у вялікай ступені эклектычна па сваёй сутнасці. Гэтым тэрмінам пазначаюць цэлы шэраг школ і напрамкаў у мастацтве, часам маюць дыяметральна процілеглую ідэйную аснову.

Авангардысцкія плыні ў мастацтве

Авангард у выяўленчым мастацтве

У гісторыі выяўленчага мастацтва Авангард азначаны як мастацкі напрамак пачатку XX стагоддзя і таму звязаны з мадэрнам і мадэрнізмам, а таксама з іншымі плынямі, такімі як:

• Абстрактны экспрэсіянізм
• Арфізм
• Баўхаўс
• Дадаізм
• Канструктывізм
• Кубізм
• Прымітывізм
• Супрэматызм
• Сюррэалізм
• Футурызм
• Экспрэсіянізм
• Сістэматызм
• Стохатызм
• Унізм

Авангард у літаратуры

Да яскравых прадстаўнікоў авангарднага мастацтва можна аднесці:

• экзістэнцыялізм — Альбер Камю, Жан-Поль Сартр;
• літаратура абсурда — Франц Кафка, Альбер Камю;
• экспрэсіянізм — Харукі Муракамі, ранні Леанід Андрэеў;
• футурызм — Аляксей Кручоных, Велімір Хлебнікаў, Уладзімір Маякоўскі.
• псіхалагізм — Герман Гессэ, Чак Паланік;