Кубізм

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Кубізм
Дата заснавання / стварэння 1907
Выява
Названа ад куб
Краіна
Папярэдні ў спісе Proto-Cubism[d]
Быў натхнёны Поль Сезан, прымітывізм і мастацтва Афрыкі[d]
Artsy gene cubism
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Кубізм (фр.: Cubisme) — аванградысцкая плынь у выяўленчым мастацтве першай чвэрці XX стагоддзя[1], якая характарызуецца выкарыстаннем падкрэслена геаметрызаваных умоўных форм і імкненнем «раздрабіць» рэальныя аб’екты на ўстойлівыя геаметрычных прымітывы — куб, конус, цыліндр. Сфармавалася як выклік і непрыняцце пэўнымі коламі мастакоў стандартнай прыгажосці сімвалізма і позняга імпрэсіянізма[2]. Кубісты таксама свядома парушалі законы перспектывы, агульнапрынятыя нормы прапорцый, выкарыстоўваючы разнастайныя фактурныя эфекты і прасторавыя пабудовы на плоскасці[2].

Асноўныя прадстаўнікі — Пабла Пікаса і Жорж Брак.

Найбуйнейшыя дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

Найбольш вядомымі кубістычнымі творамі пачатку XX стагоддзя сталі карціны Пікаса «Авіньёнскія дзяўчыны», «Гітара», творы такіх мастакоў, як Хуан Грыс, Фернан Лежэ, Марсель Дзюшан, скульптуры Аляксандра Архіпенка і інш. Кубізм развіваўся і па-за межамі Францыі; асабліва плённа — у Чэхаславакіі.

Хуан Грыс Мужчына ў кафэ, 1914
Л. Папова. Партрэт філосафа. 1915
Б. Кубішта. П’еро. 1911

Зноскі

  1. Кубізм // Культуралогія: Энцыклапедычны даведнік. / Укладальнік: Эдуард Дубянецкі. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2003. — ISBN 985-11-0277-6.
  2. а б Кубізм // Архітэктура, выяўленчае і дэкаратыўна-прыкладное мастацтва: Дапаможнік для вучняў / Б. А. Лазука. — Мн: Беларусь, 2001. — С. 74. — 158 с.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]