Шоша: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
Andrès (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Радок 17: Радок 17:
|s_lat_dir = N|s_lat_deg = 55|s_lat_min = 10|s_lat_sec =2.63
|s_lat_dir = N|s_lat_deg = 55|s_lat_min = 10|s_lat_sec =2.63
|s_lon_dir = E|s_lon_deg = 28|s_lon_min = 11|s_lon_sec =37.76
|s_lon_dir = E|s_lon_deg = 28|s_lon_min = 11|s_lon_sec =37.76
|Вусце = [[возера Пліса]]
|Вусце = [[Возера Пліса, басейн Мнюты|возера Пліса]]
|Месцазнаходжанне вусця =
|Месцазнаходжанне вусця =
|Вышыня вусця = 158
|Вышыня вусця = 158
Радок 31: Радок 31:
'''Шо́ша''' — [[рака]] ў [[Глыбоцкі раён|Глыбоцкім раёне]] [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобласці]], у басейне [[Заходняя Дзвіна|Заходняй Дзвіны]].
'''Шо́ша''' — [[рака]] ў [[Глыбоцкі раён|Глыбоцкім раёне]] [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобласці]], у басейне [[Заходняя Дзвіна|Заходняй Дзвіны]].


Выцякае з [[возера]] [[Возера Шо|Шо]] за 1,4 км на паўднёвы ўсход ад в. Надазер′е, упадае ў возера [[Возера Пліса|Пліса]] з усходу, за 2 км на паўднёвы-ўсход ад вёскі Прудаўё. Цячэ па [[Ушацка-Лепельскае ўзвышша|Ушацка-Лепельскім узвышшы]], у вярхоўі і сярэднім цячэнні па лясістай мясцовасці. Асноўныя прытокі — [[Рака Чысцянка|Чысцянка]] і [[Рака Лучайка, прыток Шошы|Лучайка]] (злева).
Выцякае з [[возера]] [[Возера Шо|Шо]] за 1,4 км на паўднёвы ўсход ад в. Надазер′е, упадае ў возера [[Возера Пліса, басейн Мнюты|Пліса]] з усходу, за 2 км на паўднёвы-ўсход ад вёскі Прудаўё. Цячэ па [[Ушацка-Лепельскае ўзвышша|Ушацка-Лепельскім узвышшы]], у вярхоўі і сярэднім цячэнні па лясістай мясцовасці. Асноўныя прытокі — [[Рака Чысцянка|Чысцянка]] і [[Рака Лучайка, прыток Шошы|Лучайка]] (злева).


Даўжыня ракі 30 км. Плошча [[вадазбор]]у 304 км², азёрнасць каля 5 %. У басейне ракі азёры [[Возера Белае, Глыбоцкі раён, басейн Шошы|Белае]], Шо, [[Возера Белае, басейн Шошы|Белае]], [[Возера Мылічына|Мылічына]] і інш.<br />
Даўжыня ракі 30 км. Плошча [[вадазбор]]у 304 км², азёрнасць каля 5 %. У басейне ракі азёры [[Возера Белае, Глыбоцкі раён, басейн Шошы|Белае]], Шо, [[Возера Белае, басейн Шошы|Белае]], [[Возера Мылічына|Мылічына]] і інш.<br />

Версія ад 14:41, 20 кастрычніка 2015

Шоша
Характарыстыка
Даўжыня 30 км
Басейн 304 км²
Расход вады 2 м³/с (у вусці)
Вадацёк
Выток возера Шо
 • Вышыня 171,7 м
 • Каардынаты 55°10′02,63″ пн. ш. 28°11′37,76″ у. д.HGЯO
Вусце возера Пліса
 • Вышыня 158 м
 • Каардынаты 55°12′18,29″ пн. ш. 28°00′50,12″ у. д.HGЯO
Ухіл ракі 0,5 м/км
Размяшчэнне
Водная сістэма Заходняя Дзвіна

Краіна
Рэгіён Віцебская вобласць
Раён Глыбоцкі
physical
Шоша
Шоша
physical
выток
выток
вусце
вусце
— выток, — вусце
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Шо́шарака ў Глыбоцкім раёне Віцебскай вобласці, у басейне Заходняй Дзвіны.

Выцякае з возера Шо за 1,4 км на паўднёвы ўсход ад в. Надазер′е, упадае ў возера Пліса з усходу, за 2 км на паўднёвы-ўсход ад вёскі Прудаўё. Цячэ па Ушацка-Лепельскім узвышшы, у вярхоўі і сярэднім цячэнні па лясістай мясцовасці. Асноўныя прытокі — Чысцянка і Лучайка (злева).

Даўжыня ракі 30 км. Плошча вадазбору 304 км², азёрнасць каля 5 %. У басейне ракі азёры Белае, Шо, Белае, Мылічына і інш.
Сярэднегадавы расход вады ў вусці 2 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,5 м/км.
Даліна Шошы скрынкападобная, звілістая, шырынёй 0,5—2 км, месцамі да 4 км. Пойма вузкая, чаргуецца па берагах, месцамі адсутнічае. Рэчышча звілістае, слабаразгалінаванае; яго шырыня ад 3—5 м у верхнім цячэнні да 12 м у сярэднім і ніжнім. Берагі стромкія. У сярэднім цячэнні прымае сцёк з меліярацыйных каналаў.

Літаратура

  • Блакітная кніга Беларусі : Энцыклапедыя / рэдкал.: Н. А. Дзісько і інш. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-133-1.
  • Блакітны скарб Беларусі: энцыклапедыя / рэдкал.: Г. Пашкоў і інш. — Мн., 2007.
  • Природа Белоруссии: Попул. энцикл. / БелСЭ; Редкол.: И. П. Шамякин (гл. ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с., 40 л. ил. (руск.)
  • Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1–2. – Л., 1971.
  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2003. — Т. 15. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0279-2.
  • Жукоўская Г. С. Шоша // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т.5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1986. — Т. 5. — С. 385. — 583 с. — 10 000 экз.
  • Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Витебская область / Редактор Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2010. — С. 28, 43. — 72 с. — 10 000 экз. — ISBN 978-985-508-136-5. (руск.)