Малы бугай: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
JerzyKundrat (размовы | уклад) |
VladimirZhV (размовы | уклад) дапаўненне, вікіфікацыя, -і лацінскае |
||
Радок 25: | Радок 25: | ||
| eol = 1049006 |
| eol = 1049006 |
||
}} |
}} |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
== Агульныя характарыстыкі == |
== Агульныя характарыстыкі == |
||
Даўжыня цела |
Даўжыня цела 32—39 см, маса 130—170 г, даўжыня крыла каля 15 см. Цела сціснутае з бакоў. Малы бугай — адзіны прадстаўнік атрада [[Буслападобныя|буслападобных]], у якіх [[самец]] і [[самка]] адрозніваюцца афарбоўкай. У дарослых самцоў афарбоўка верха галавы, спіны, махавых і рулявых пёраў чорная, шыя і грудзі вохрыстыя з бураватай падоўжнай палосай, брушка белаватае. Крыючыя пёры крыла жоўтыя, дзюба і ногі зеленаватыя. Самка са спіны бурая са стракацінкамі, жывот, галава і шыя вохрыстыя. [[Дзюба]] даўгая, прамая, вострая. Дзюба ў самкі жоўтая з бурым канцом. Маладыя падобныя да самак, але з больш выразнымі палосамі і больш плямістыя. Ногі доўгія, зялёнага колеру. |
||
== Пашырэнне == |
== Пашырэнне == |
||
Арэал разарваны: Еўропа (акрамя поўначы), паўднёва-заходняя частка |
Арэал разарваны: [[Еўропа]] (акрамя поўначы), паўднёва-заходняя частка [[Азія|Азіі]], паўднёвае ўзбярэжжа [[Аўстралія|Аўстраліі]], астравы і паўднёва-ўсходняе ўзбярэжжы [[Новая Гвінея|Новай Гвінеі]], [[Афрыка]] на поўдзень ад [[Сахара|Сахары]], [[Мадагаскар]], [[Паўночная Афрыка]] — толькі лакальна. На тэрыторыі [[Беларусь|Беларусі]] шырока распаўсюджаны, але даволі рэдкі на гнездаванні від. Насяляе густыя зараснікі над берагамі кантынентальных [[вадаём]]аў паблізу [[луг]]оў, а таксама ўчасткі трыснягу з групамі кустоў. |
||
Пералёты від, паўднёвыя |
Пералёты від, паўднёвыя папуляцыі аселыя. Пералёты адбываюцца ўначы. Месца зімовак у Афрыцы на поўдзень ад Сахары, а таксама на поўдні гнездавога арэала. |
||
== Асаблівасці біялогіі == |
== Асаблівасці біялогіі == |
||
Кормяцца воднымі насякомымі, дробнай рыбай, земнаводнымі, часам яйкамі і птушанятамі дробных прыбярэжных птушак. |
Кормяцца воднымі [[Насякомыя|насякомымі]], дробнай [[Рыбы|рыбай]], [[Земнаводныя|земнаводнымі]], часам яйкамі і птушанятамі дробных прыбярэжных птушак. |
||
Пары, якія гняздуюцца, трымаюцца адасоблена на значнай адлегласці адна ад другой. Гняздо робіць у густых кустах, на паваленых дрэвах, радзей у трыснягу, ажурнае |
Пары, якія гняздуюцца, трымаюцца адасоблена на значнай адлегласці адна ад другой. [[Гняздо]] робіць у густых кустах, на паваленых дрэвах, радзей у трыснягу, ажурнае і спружыністае, з галінак, укладзеных спіральна да цэнтра (часам скупа выслана лістамі водных раслін). [[Яйка|Яйкі]] (5—9) авальныя, амаль з аднолькавымі тупымі канцамі, белыя (часам з блакітнавата-зялёным адценнем), часта з больш тоўстымі ўчасткамі з вапны; памеры 34 х 26 мм. |
||
Дзякуючы скрытнаму спосабу жыцця і здольнасці маскіравацца, бугай рэдка пападаецца на вочы нават тады, калі ён пасяляецца побач з жыллём чалавека, але голасам выдае сваю прысутнасць. |
Дзякуючы скрытнаму спосабу жыцця і здольнасці маскіравацца, бугай рэдка пападаецца на вочы нават тады, калі ён пасяляецца побач з жыллём чалавека, але голасам выдае сваю прысутнасць. |
||
Радок 45: | Радок 44: | ||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
* Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік / пад рэд. М. Нікіфарава. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000. |
* Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік / пад рэд. М. Нікіфарава. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000. |
||
* Чырвоная кніга Рэспублікі Беларусь: Рэдкія і тыя, што знаходзяцца пад пагрозай знікнення віды жывёл і раслін. |
* Чырвоная кніга Рэспублікі Беларусь: Рэдкія і тыя, што знаходзяцца пад пагрозай знікнення віды жывёл і раслін. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1993. ISBN 5-85700-095-5 |
||
* {{Крыніцы/ЭПБ|1}} — С. 346. |
|||
{{Чырвоная кніга Беларусі|жывёла|21|II}} |
{{Чырвоная кніга Беларусі|жывёла|21|II}} |
||
[[Катэгорыя:Чаплевыя]] |
[[Катэгорыя:Чаплевыя]] |
||
[[Катэгорыя:Птушкі Аўстраліі]] |
|||
[[Катэгорыя:Птушкі Афрыкі]] |
|||
[[Катэгорыя:Птушкі Еўразіі]] |
Версія ад 05:34, 28 мая 2017
Малы бугай | |||||||||||||||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||||||||||||||
Арэал | |||||||||||||||||||||||||||||
Гнездавы арэал Круглы год Толькі зімой | |||||||||||||||||||||||||||||
Ахоўны статус | |||||||||||||||||||||||||||||
|
Малы́ буга́й, чапля-лазянік або ваўчок (Ixobrychus minutus) — птушка сямейства Чаплевыя (Ardeidae), самая дробная чапля.
Агульныя характарыстыкі
Даўжыня цела 32—39 см, маса 130—170 г, даўжыня крыла каля 15 см. Цела сціснутае з бакоў. Малы бугай — адзіны прадстаўнік атрада буслападобных, у якіх самец і самка адрозніваюцца афарбоўкай. У дарослых самцоў афарбоўка верха галавы, спіны, махавых і рулявых пёраў чорная, шыя і грудзі вохрыстыя з бураватай падоўжнай палосай, брушка белаватае. Крыючыя пёры крыла жоўтыя, дзюба і ногі зеленаватыя. Самка са спіны бурая са стракацінкамі, жывот, галава і шыя вохрыстыя. Дзюба даўгая, прамая, вострая. Дзюба ў самкі жоўтая з бурым канцом. Маладыя падобныя да самак, але з больш выразнымі палосамі і больш плямістыя. Ногі доўгія, зялёнага колеру.
Пашырэнне
Арэал разарваны: Еўропа (акрамя поўначы), паўднёва-заходняя частка Азіі, паўднёвае ўзбярэжжа Аўстраліі, астравы і паўднёва-ўсходняе ўзбярэжжы Новай Гвінеі, Афрыка на поўдзень ад Сахары, Мадагаскар, Паўночная Афрыка — толькі лакальна. На тэрыторыі Беларусі шырока распаўсюджаны, але даволі рэдкі на гнездаванні від. Насяляе густыя зараснікі над берагамі кантынентальных вадаёмаў паблізу лугоў, а таксама ўчасткі трыснягу з групамі кустоў.
Пералёты від, паўднёвыя папуляцыі аселыя. Пералёты адбываюцца ўначы. Месца зімовак у Афрыцы на поўдзень ад Сахары, а таксама на поўдні гнездавога арэала.
Асаблівасці біялогіі
Кормяцца воднымі насякомымі, дробнай рыбай, земнаводнымі, часам яйкамі і птушанятамі дробных прыбярэжных птушак.
Пары, якія гняздуюцца, трымаюцца адасоблена на значнай адлегласці адна ад другой. Гняздо робіць у густых кустах, на паваленых дрэвах, радзей у трыснягу, ажурнае і спружыністае, з галінак, укладзеных спіральна да цэнтра (часам скупа выслана лістамі водных раслін). Яйкі (5—9) авальныя, амаль з аднолькавымі тупымі канцамі, белыя (часам з блакітнавата-зялёным адценнем), часта з больш тоўстымі ўчасткамі з вапны; памеры 34 х 26 мм.
Дзякуючы скрытнаму спосабу жыцця і здольнасці маскіравацца, бугай рэдка пападаецца на вочы нават тады, калі ён пасяляецца побач з жыллём чалавека, але голасам выдае сваю прысутнасць.
Літаратура
- Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік / пад рэд. М. Нікіфарава. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000.
- Чырвоная кніга Рэспублікі Беларусь: Рэдкія і тыя, што знаходзяцца пад пагрозай знікнення віды жывёл і раслін. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1993. ISBN 5-85700-095-5
- Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз. — С. 346.
Гэты від занесены ў Чырвоную кнігу Беларусі і ахоўваецца законам. II катэгорыя (EN) |