Рудня (Лагойскі сельсавет): Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
→Страчаная спадчына: вікіфікацыя, афармленне Тэг: рэдактар вікітэксту 2017 |
гісторыя Тэг: рэдактар вікітэксту 2017 |
||
Радок 68: | Радок 68: | ||
}} |
}} |
||
'''Ру́дня''' — [[вёска]] ў [[Лагойскі раён|Лагойскім раёне]] [[Мінская вобласць|Мінскай вобласці]], на рацэ [[Гайна (рака)|Гайна]], за 6 км на ўсход ад [[Лагойск]]а. Уваходзіць у склад [[Лагойскі сельсавет|Лагойскага сельсавета]]. |
'''Ру́дня''' — [[вёска]] ў [[Лагойскі раён|Лагойскім раёне]] [[Мінская вобласць|Мінскай вобласці]], на рацэ [[Гайна (рака)|Гайна]], за 6 км на ўсход ад [[Лагойск]]а. Уваходзіць у склад [[Лагойскі сельсавет|Лагойскага сельсавета]]. |
||
У Рудні пражывае 51 жыхар ([[2003]]). |
|||
== Гісторыя == |
|||
=== Расійская імперыя === |
|||
З 1795 года ў [[Барысаўскі павет|Барысаўскім павеце]] [[Мінская губерня|Мінскай губерні]]. Паводле рэвізіі ў вёсцы было 15 двароў і 116 жыхароў. |
|||
У 1800 годзе у вёсцы працаваў завод металічных вырабаў (даход 171 рубель 43 капейкі срэбрам), які належыў [[Род Тышкевічаў|Тышкевічам]]. На заводзе вырабляліся жалезныя рэчы для ўнутраных патрэб і прадаваліся на мясцовым рынку. |
|||
Паводле рэвізіі 1811 года — вёска, 76 душ мужчынскага полу, у складзе маёнтка Лагойск, уласнасць графа [[І. Тышкевіч|І. Тышкевіча]]. У 1846 годзе — 15 двароў, 156 жыхароў, карчма (даход 400 тыс. срэбрам), належыць графу [[Канстанцін Піевіч Тышкевіч|Канстанціну Тышкевічу]]. У 1870 годзе вёска, 62 рэвізскія душы мужчынскага полу, у [[Лагойская воласць|Лагойскай воласці]] [[Барысаўскі павет|Барысаўскага павета]] [[Мінская губерня|Мінскай губерні]], меўся [[хлебазапасны магазін]]. Вяскоўцы былі прыхаджанамі Лагойскага праваслаўнага прыхода [[Свята-Мікалаеўская царква (Лагойск)|Свята-Мікалаеўскай царквы]]. У 1886 годзе [[сяло]], 19 двароў, 156 жыхароў, праваслаўная Свята-Георгіеўская царква на могілках. На пачатку ХХ ст. веска адносілася да [[Гасцілавіцкая сельская грамада|Гасцілавіцкай сельскай грамады]], у якую ў 1905 годзе ўваходзілі 13 гаспадарак, што мелі 201,9 дзесяцін зямлі. У 1909 годзе — 34 двары, 206 жыхароў, у 1917 годзе — 40 двароў, 243 жыхары. |
|||
=== Найноўшы час === |
|||
З 20 жніўня 1924 года вёска ў [[Лагойскі сельсавет|Лагойскім сельсавеце]] і [[Лагойскі раён|раёне]] [[Менская акруга|Мінскай акругі]]. У 1930 годзе арганізаваны калгас "8 Сакавіка", працавала кузня. У 1941 годзе 32 двары, 160 жыхароў. У [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікую Айчынную вайну]] гітлераўцы вывезлі ў Германію 3 жыхароў, 11 вяскоўцаў загінулі на фронце, 23 у партызанскай барацьбе. У 1969 годзе 40 двароў 126 жыхароў. У 2003 годзе 23 двары, 51 жыхар. |
|||
== Помнікі архітэктуры == |
== Помнікі архітэктуры == |
||
=== Страчаная спадчына === |
=== Страчаная спадчына === |
||
==== Свята-Георгіеўская царква ==== |
==== Свята-Георгіеўская царква ==== |
||
Свята-Георгіеўская царква была пабудавана ў XIX ст. Размяшчалася на могілках. Была прыпісана да [[Свята-Мікалаеўская царква (Лагойск)|Лагойскай Свята-Мікалаеўскай царквы]]. Помнік народнага драўлянага дойлідства. Царква была пабудавана прамавугольным зрубам на падмурку (4 х 3,5 х 2,5 сажня). Над [[Гонта|гонтавым]] дахам узвышаўся купал, сцены чляніліся 3 вокнамі і аднымі дзвярамі. Над уваходным ганкам была устаноўлена 4-слуповая [[званіца]]. Ад царквы застаўся толькі каменны [[падмурак]]. |
Свята-Георгіеўская царква была пабудавана ў XIX ст. Размяшчалася на могілках. Была прыпісана да [[Свята-Мікалаеўская царква (Лагойск)|Лагойскай Свята-Мікалаеўскай царквы]]. Помнік народнага драўлянага дойлідства. Царква была пабудавана прамавугольным зрубам на падмурку (4 х 3,5 х 2,5 сажня). Над [[Гонта|гонтавым]] дахам узвышаўся купал, сцены чляніліся 3 вокнамі і аднымі дзвярамі. Над уваходным ганкам была устаноўлена 4-слуповая [[званіца]]. Ад царквы застаўся толькі каменны [[падмурак]]. |
||
[[Файл:Рудня. Месца царквы на могілках (02).jpg|міні|злева|Падмурак Свята-Георгіеўскай царквы]] |
[[Файл:Рудня. Месца царквы на могілках (02).jpg|міні|злева|Падмурак Свята-Георгіеўскай царквы]] |
||
== Літаратура == |
|||
* {{Крыніцы/Памяць/Лагойскі раён|1}} |
|||
{{Лагойскі сельсавет}} |
{{Лагойскі сельсавет}} |
Версія ад 02:14, 8 лістапада 2019
Вёска
Рудня
| ||||||||||||||||||||
Ру́дня — вёска ў Лагойскім раёне Мінскай вобласці, на рацэ Гайна, за 6 км на ўсход ад Лагойска. Уваходзіць у склад Лагойскага сельсавета.
Гісторыя
Расійская імперыя
З 1795 года ў Барысаўскім павеце Мінскай губерні. Паводле рэвізіі ў вёсцы было 15 двароў і 116 жыхароў.
У 1800 годзе у вёсцы працаваў завод металічных вырабаў (даход 171 рубель 43 капейкі срэбрам), які належыў Тышкевічам. На заводзе вырабляліся жалезныя рэчы для ўнутраных патрэб і прадаваліся на мясцовым рынку.
Паводле рэвізіі 1811 года — вёска, 76 душ мужчынскага полу, у складзе маёнтка Лагойск, уласнасць графа І. Тышкевіча. У 1846 годзе — 15 двароў, 156 жыхароў, карчма (даход 400 тыс. срэбрам), належыць графу Канстанціну Тышкевічу. У 1870 годзе вёска, 62 рэвізскія душы мужчынскага полу, у Лагойскай воласці Барысаўскага павета Мінскай губерні, меўся хлебазапасны магазін. Вяскоўцы былі прыхаджанамі Лагойскага праваслаўнага прыхода Свята-Мікалаеўскай царквы. У 1886 годзе сяло, 19 двароў, 156 жыхароў, праваслаўная Свята-Георгіеўская царква на могілках. На пачатку ХХ ст. веска адносілася да Гасцілавіцкай сельскай грамады, у якую ў 1905 годзе ўваходзілі 13 гаспадарак, што мелі 201,9 дзесяцін зямлі. У 1909 годзе — 34 двары, 206 жыхароў, у 1917 годзе — 40 двароў, 243 жыхары.
Найноўшы час
З 20 жніўня 1924 года вёска ў Лагойскім сельсавеце і раёне Мінскай акругі. У 1930 годзе арганізаваны калгас "8 Сакавіка", працавала кузня. У 1941 годзе 32 двары, 160 жыхароў. У Вялікую Айчынную вайну гітлераўцы вывезлі ў Германію 3 жыхароў, 11 вяскоўцаў загінулі на фронце, 23 у партызанскай барацьбе. У 1969 годзе 40 двароў 126 жыхароў. У 2003 годзе 23 двары, 51 жыхар.
Помнікі архітэктуры
Страчаная спадчына
Свята-Георгіеўская царква
Свята-Георгіеўская царква была пабудавана ў XIX ст. Размяшчалася на могілках. Была прыпісана да Лагойскай Свята-Мікалаеўскай царквы. Помнік народнага драўлянага дойлідства. Царква была пабудавана прамавугольным зрубам на падмурку (4 х 3,5 х 2,5 сажня). Над гонтавым дахам узвышаўся купал, сцены чляніліся 3 вокнамі і аднымі дзвярамі. Над уваходным ганкам была устаноўлена 4-слуповая званіца. Ад царквы застаўся толькі каменны падмурак.
Літаратура
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Лагойскага раёна. У 2 кнігах. Кн. 1-я. — Мн., 2003.