Юрый Сяргеевіч Лавец

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Футбол
Юрый Лавец
Поўнае імя Юрый Сяргеевіч Лавец
Нарадзіўся 11 ліпеня 1996(1996-07-11)[1] (27 гадоў)
Грамадзянства  Беларусь
Рост 182 см
Вага 75 кг[2]
Пазіцыя паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб Беларусь Арсенал
Нумар 11
Клубная кар’ера[* 1]
2013—2016 Беларусь Мінск 0 (0)
2016 →  Беларусь Тарпеда (Мінск) 12 (1)
2017—2018 Беларусь Тарпеда (Мінск) 33 (3)
2018 →  Беларусь Чысць 11 (2)
2019 Беларусь Арсенал (Дзяржынск) 25 (3)
2020 Швецыя АФК Эскільстуна 0 (0)
2020—2021 Беларусь Арсенал (Дзяржынск) 37 (4)
2021—2022 Беларусь Славія (Мазыр) 41 (4)
2023 Беларусь Гомель 14 (2)
2023 Расія Спартак (Кастрама) 15 (0)
2024— Беларусь Арсенал (Дзяржынск)
Нацыянальная зборная[* 2]
2017 Беларусь Беларусь (да 21) 1 (0)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 23 лістапада 2023.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 21 верасня 2018

Юрый Лавец (нар. 11 ліпеня 1996) — беларускі футбаліст, паўабаронца дзяржынскага «Арсенала».

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Выхаванец клуба «Мінск», дзе з 2013 года пачаў выступаць за дубль. У 2015 годзе стаў прыцягвацца да асноўнай каманды «Мінска», але так і не дэбютаваў за яе. У ліпені 2016 года быў аддадзены ў арэнду мінскаму «Тарпеда»[3], дзе замацаваўся ў асноўным складзе.

У снежні 2016 года перайшоў у «Тарпеда» на рэгулярнай аснове. У сезоне 2017 прыняў удзел ва ўсіх 30 матчах каманды ў Першай лізе. У пачатку 2018 года «Тарпеда» атрымала месца ў Вышэйшай лізе, аднак паўабаронца з-за траўмы прапусціў пачатак сезона, пазней стаў выступаць за дубль. Дэбютаваў у Вышэйшай лізе 2 чэрвеня 2018 года, выйшаўшы на замену ў другім тайме матча з брэсцкім «Дынама» (1:1).

У жніўні 2018 года быў аддадзены ў арэнду ў «Чысць», дзе стаў рэгулярна гуляць у стартавым складзе. У студзені 2019 года пакінуў «Тарпеда»[4].

У пачатку 2019 года далучыўся да дзяржынскага «Арсенала». У якасці іграка стартавага складу дапамог камандзе выйсці ў Першую лігу. У студзені 2020 года перайшоў у шведскі клуб «АФК Эскільстуна»[5]. Паспеў згуляць за каманду ў Кубку Швецыі, а ў красавіку 2020 года з-за прыпынення чэмпіянату Швецыі вярнуўся ў «Арсенал», дзе зноў стаў іграком асновы. У пачатку 2021 года праходзіў прагляд у мазырскай «Славіі», але беспаспяхова[6] і ў выніку пачаў сезон 2021 у «Арсенале».

У ліпені 2021 года пакінуў «Арсенал» і падпісаў кантракт са «Славіяй»[7], дзе замацаваўся ў стартавым складзе. У снежні 2021 года падоўжыў пагадненне з мазырскім клубам[8]. У лістападзе 2022 года па заканчэнні кантракта пакінуў «Славію»[9].

У лютым 2023 года стаў іграком «Гомеля»[10]. Гуляў пераважна ў стартавым складзе каманды. У ліпені 2023 года па пагадненні бакоў пакінуў гомельскі клуб[11] і хутка далучыўся да расійскага «Спартака» з Кастрамы[12]. Пакінуў «Спартак» у лістападзе 2023 года[13].

У лютым 2024 года вярнуўся ў дзяржынскі «Арсенал»[14]

Міжнародная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

31 мая 2017 года дэбютаваў у моладзевай зборнай Беларусі, правёўшы на полі другі тайм таварыскага матча супраць Расіі (0:7).

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

Статыстыка выступленняў[правіць | правіць зыходнік]

Сезон Дывізіён Клуб Краіна Матчы Галы
2013 дубль Мінск Беларусь 12 0
2014 дубль Мінск Беларусь 31 3
2015 дубль Мінск Беларусь 24 4
2016 (1) дубль Мінск Беларусь 10 1
2016 (2) Д2 Тарпеда Беларусь 12 1
2017 Д2 Тарпеда Беларусь 30 3
2018 (1) Д1 Тарпеда Беларусь 3 0
2018 (2) Д2 Чысць Беларусь 11 2
2019 Д3 Арсенал Беларусь 25 3
2020 Д2 Арсенал Беларусь 25 4
2021 (1) Д2 Арсенал Беларусь 12 0
2021 (2) Д1 Славія Беларусь 13 0
2022 Д1 Славія Беларусь 28 4
2023 (1) Д1 Гомель Беларусь 14 2
2023/24 (1) Д3 Спартак Расія 15 0

Грамадзянская пазіцыя[правіць | правіць зыходнік]

Пасля жорсткага разгону акцый пратэстаў, выкліканых масавымі фальсіфікацыямі на прэзідэнцкіх выбарах 2020 года, збіцця і катаванняў затрыманых пратэстоўцаў, разам з 92 іншымі беларускімі футбалістамі выступіў з асуджэннем гвалту ў Беларусі[15].

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ Yuri Lovets // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ а б https://www.fcslavia.by/ru/player/lovec-0
  3. ↑ Евсеенко и Пацко перешли в минское «Торпедо» (руск.). by.tribuna.com.
  4. ↑ Три игрока покинули минское "Торпедо" (руск.). football.by (3 студзеня 2019). Праверана 23 лістапада 2023.
  5. ↑ Два экс-игрока дзержинского "Арсенала" подписали контракты со шведским клубом (руск.). football.by (24 студзеня 2020). Праверана 23 лістапада 2023.
  6. ↑ Максим Чиж и Юрий Ловец не подошли "Славии" (руск.). football.by (2 лютага 2021). Праверана 23 лістапада 2023.
  7. ↑ Ловец сменил "Арсенал" на "Славию" (руск.). football.by (9 ліпеня 2021). Праверана 23 лістапада 2023.
  8. ↑ Ловец продлил контракт со "Славией" (руск.). football.by (18 снежня 2021). Праверана 23 лістапада 2023.
  9. ↑ Юрий Ловец покинул "Славию" (руск.). football.by (15 лістапада 2022). Праверана 23 лістапада 2023.
  10. ↑ Юрий Ловец стал игроком "Гомеля" (руск.). football.by (13 лютага 2023). Праверана 23 лістапада 2023.
  11. ↑ Юрий Ловец покинул "Гомель" (руск.). football.by (12 ліпеня 2023). Праверана 23 лістапада 2023.
  12. ↑ Два белорусских футболиста перешли в "Спартак" из Костромы (Д3) (руск.). football.by (14 ліпеня 2023). Праверана 23 лістапада 2023.
  13. ↑ Белорусский хавбек покинул российский клуб (руск.). football.by (22 лістапада 2023). Праверана 23 лістапада 2023.
  14. ↑ Юрий Ловец стал игроком дзержинского "Арсенала" (руск.). football.by (7 лютага 2024). Праверана 7 лютага 2024.
  15. ↑ 93 беларускія футбалісты выступілі з асуджэннем гвалту ВІДЭА . Наша Ніва (12 верасня 2020). Праверана 7 лютага 2024.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Юрый_Сяргеевіч_Лавец&oldid=4672237"