Навасады (Брэсцкі раён)
Вёска
Навасады
|
Наваса́ды[1] (трансліт.: Navasady, руск.: Новосады) — вёска ў Брэсцкім раёне Брэсцкай вобласці. Уваходзіць у склад Дамачаўскага сельсавета. Размешчаны за 59 км на поўдзень ад Брэста, за 18 км ад чыгуначнай станцыі Дубіца.
У складзе адкрытага акцыянернага таварыства «Брэстрайаграсэрвіс» (цэнтр — гарадскі пасёлак Дамачава).
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]У XIX стагоддзі вёска ў Брэсцкім павеце Гродзенскай губерні. У 1868 годзе ў складзе маёнтка Мутвіцы Олтушскай воласці. З 1892 года яго ўладальнікам быў Дз. Лабачоў, які вызначаўся жорсткімі адносінамі да сваіх сялян. Толькі за 1896 год ён узбудзіў супраць іх 237 спраў.
Паводле Рыжскага мірнага дагавора 1921 года ў складзе Польскай Рэспублікі, у Олтушскай гміне Брэсцкага павета Палескага ваяводства.
З 1939 года ў складзе БССР. У Вялікую Айчынную вайну гітлераўцы знішчылі 37 двароў, загубілі 7 жыхароў; 7 вяскоўцаў загінулі на фронце, 1 — у партызанах.
Да 18 снежня 1972 года ў складзе Чэрскага сельсавета[2], у 1972—2013 гадах у складзе Дамачаўскага пассавета[3].
Насельніцтва
[правіць | правіць зыходнік]- 42 жыхары (1868)
- 163 жыхары (1905)
- 19 двароў, 111 жыхароў (1921)
- 38 двароў, 206 жыхароў (1941)
- 27 гаспадарак, 31 жыхар (1997)
- 38 гаспадарак, 77 жыхароў (2005)
Зноскі
- ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2010.— 318 с. ISBN 978-985-458-198-9. (DJVU)
- ↑ Рашэнне выканаўчага камітэта Брэсцкага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 18 снежня 1972 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1973, № 4 (1378).
- ↑ Решение Брестского областного совета депутатов №306 от 17 сентября 2013 г. «Об изменениях в административно-территориальном устройстве Брестского района Брестской области»
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя ў 15 тамах. Т. 3, кн. 1. Брэсцкая вобласць / пад навук. рэд. А. І. Лакоткі. — Мн.: БелЭн, 2006. ISBN 985-11-0373-X.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх