Новы Двор (Навадворскі сельсавет, Мінскі раён)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аграгарадок
Новы Двор
Колішняя сядзіба Бунге XIX стагоддзя, цяпер царква
Колішняя сядзіба Бунге XIX стагоддзя, цяпер царква
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 1 630 чал. (2019)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 17
Паштовыя індэксы
223016
Аўтамабільны код
5
СААТА
6236843056
Новы Двор на карце Беларусі ±
Новы Двор (Навадворскі сельсавет, Мінскі раён) (Беларусь)
Новы Двор (Навадворскі сельсавет, Мінскі раён)
Новы Двор (Навадворскі сельсавет, Мінскі раён) (Мінская вобласць)
Новы Двор (Навадворскі сельсавет, Мінскі раён)

Но́вы Двор[1] (трансліт.: Novy Dvor, руск.: Новый Двор) — аграгарадок у Мінскім раёне Мінскай вобласці. Цэнтр Навадворскага сельсавета. Месціцца за 3 км на поўдзень ад Мінска, на рацэ Свіслач.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Вялікае Княства Літоўскае[правіць | правіць зыходнік]

У 1567 годзе сяло ў Менскім павеце Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага, шляхецкая ўласнасць М. Служкі. У 1590—1600 гадах сяло, цэнтр маёнтка, пушча, панскі двор, 2 дымы, вадзяны млын, 10 сямей баярскіх. У 1667 годзе 41 дым, уласнасць А. БелазораўныР. Служчынай. У 1720 годзе ўласнасць І. Храптовіча. У 1772 годзе мястэчка і вёска, уласнасць І. Прушынскага. У 1791 годзе вёска, цэнтр маёнтка Менскай парафіі, уласнасць Прушынскіх.

Пад уладай Расійскай імперыі[правіць | правіць зыходнік]

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай 1793 года вёска апынулася ў складзе Расійскай імперыі. У 1800 годзе сяло ў Мінскім павеце Мінскай губерні на «вялікай ігуменскай дарозе», ёсць касцёл Міхала Архангела, вадзяны млын, сукнавальня, уласнасць С. Прушынскага. У 1815 годзе вёска ва ўласнасці Ф. Грушвіцкай, маёнтак ва ўладанні А. Пратасевіч.

У 1890 годзе адкрытая школа граматы, у якой вучыліся 8 хлопчыкаў. У 1897 годзе вёска, карчма і маёнтак у Сеніцкай воласці Мінскага павета. У 1917 годзе дзейнічала народнае вучылішча.

Найноўшы час[правіць | правіць зыходнік]

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені і ў сярэдзіне кастрычніка 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (Мінская акруга ГУУЗ).

З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР. З 20 жніўня 1924 года цэнтр Навадворскага сельсавета Самахвалавіцкага раёна Менскай акругі. У 1930-я гады створаны калгас «Чырвоны кааператар», працавала кузня, сталярная майстэрня. У час палітычных рэпрэсій 1930-х гадоў рэпрэсаваныя прынамсі 2 жыхары[2].

18 студзеня 1931 года перададзена ў падпарадкаванне Менскага гарсавета. З 26 траўня 1935 года ў Менскім раёне. З 20 лютага 1938 года ў Менскай вобласці.

У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да пачатку ліпеня 1944 года вёска пад акупацыяй Германіі. Акупацыйныя ўлады спалілі 3 двары, у баях загінуў прынамсі 51 жыхар.

Новы Двор, 2019 г.

З 16 ліпеня 1954 года ў Гатаўскім сельсавеце, з 20 студзеня 1960 года цэнтр Навадворскага сельсавета. У 1997 годзе цэнтр саўгаса «Світанне».

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

  • XVIII стагоддзе:
    • 1772 — 27 двароў, 131 жыхар
    • 1800 — 42 двары, 243 жыхары
  • XIX стагоддзе:
    • 1897 — 47 двароў, 330 жыхароў; маёнтак — 2 двары, 59 жыхароў
  • XX стагоддзе:
    • 1917 — 46 двароў, 292 жыхары; маёнтак — 1 двор, 50 жыхароў
    • 1941 — 39 двароў, 150 жыхароў
    • 1997 — 317 гаспадарак, 1164 жыхары
  • XXI стагоддзе:
    • 2010 — 1133 жыхары

Адукацыя[правіць | правіць зыходнік]

Дзейнічае Навадворская сярэдняя школа.

Славутасці[правіць | правіць зыходнік]

Колішняя сядзіба Бунге, 2021 г.
Рэшткі брамы сядзібы Бунге, 2021
  • Сядзіба Бунге ХІХ ст. Цяпер у будынку праваслаўны храм у імя Святога архангела Міхаіла
  • Брама сядзібы Бунге
  • Брацкая магіла чырвонаармейцаў, якія загінулі ў 1920 годзе
  • Могілкі. Могілкі месцяцца каля Новага Двара і скасаванай у 2020 годзе вёскі Шабаны[3]. Плошча 1,3 га, абмежавана-дзеючыя могілкі[4]. Некаторыя некрапалісты лічаць, што тут маглі хаваць яшчэ ў канцы XVIII — пачатку ХІХ стагоддзяў пры Міхайлаўскай царкве[5]. Пахаванні ажыццяўляліся на працягу ўсяго ХХ стагоддзя і працягваюцца ў 2021 годзе[6]. Распаўсюджаны прозвішчы Шабан і Герасімовіч[5]

Адметнасці могілак:

  • рэшткі Міхайлаўскай царквы, знішчанай савецкімі ўладам, і крыж, усталяваны школьным настаўнікам Мікалаем Камінскім у 1991 годзе ў памяць аб гэтай царкве[5]
  • рэшткі фамільнага склепа сям’і Бунге[5]
  • магіла Якава Славука (1903), на якой помнік усталяваны сям’ёй Бунге. Усталяванне помніка гаспадарамі свайму служачаму ёсць рэдкай з’явай для беларускіх могілак[5]
  • магіла франтавіка Другой сусветнай вайны Цімафея Сухочава (1919—1948)[6]

Спіс вуліц[правіць | правіць зыходнік]

  • Кар’ер 1 вуліца
  • Кар’ер вуліца
  • Лясная вуліца
  • Маладзёжная вуліца
  • Маладзёжны завулак
  • Новая вуліца
  • Палявая вуліца
  • Паркавая вуліца
  • Раждзественская вуліца
  • Рачная вуліца
  • Успенская вуліца
  • Цэнтральная вуліца
  • Шчаслівая вуліца[7]

Вядомыя асобы[правіць | правіць зыходнік]

  • Аляксандр Прушынскі (Алесь Гарун; 1887—1920) — беларускі дзеяч нацыянальна-вызваленчага руху, паэт, пісьменнік.

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
  2. Ахвяры палітычных рэпрэсій // Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінскага раёна. — Мн.: Беларуская навука, 1998. С. 121
  3. Рашэнне Мінскага раённага Савета дэпутатаў 31 сакавіка 2020 г. № 168 (руск.). pravo.by.
  4. Кладбище д. Новый Двор в Минской области // Городская ритуальная служба
  5. а б в г д Кладбище в деревне Новый Двор Минского района // Могілкі Беларусі ў ЖЖ
  6. а б Могілкі ў Шабанах і на паўднёвы ўсход ад Мінска // Блог Андрэя Берастоўскага
  7. Спіс вуліц і іншых элементаў ўнутранага адраса. Нацыянальнае кадастравае агенцтва Рэспублікі Беларусь.(недаступная спасылка)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]