Дзева Марыя: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
дрНяма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 22: | Радок 22: | ||
{{Багародзіца}} |
{{Багародзіца}} |
||
⚫ | |||
[[Катэгорыя:Дзева Марыя]] |
[[Катэгорыя:Дзева Марыя| ]] |
||
[[Катэгорыя:Багародзіца]] |
|||
[[Катэгорыя:Іканаграфія Маці Божай|*]] |
|||
[[Катэгорыя:Персанажы «Боскай камедыі»]] |
[[Катэгорыя:Персанажы «Боскай камедыі»]] |
||
[[Катэгорыя:Святыя Адзінай Царквы]] |
[[Катэгорыя:Святыя Адзінай Царквы]] |
||
[[Катэгорыя:Жанчыны Новага Запавету]] |
[[Катэгорыя:Жанчыны Новага Запавету]] |
||
⚫ |
Версія ад 17:50, 28 лістапада 2019
Дзева Марыя, Божая Маці, Панна Марыя — постаць хрысціянскага веравучэння, маці бязгрэшна зачатага Ісуса Хрыста.
У евангеллях пра яе сказана, што яна была дачкою Яўхіма з Назарэта і ў 14-гадовым узросце заручана са старцам Іосіфам, у выніку бязгрэшнага зачацця ад Бога Марыя нарадзіла сына, прысутнічала пры пакаранні яго смерцю, памерла ва ўзросце 48 гадоў і была забрана на неба.
Культ маці-багіні, заступніцы чалавецтва, меў месца ў язычніцкіх традыцыях. У IV ст. Дзева Марыя абвешчана «найсвяцейшай», на 3-ім Усяленскім саборы (Эфес, 431) афіцыйна прызнана Багародзіцай і Каралевай Нябеснай. У Каталіцтве лічыцца, што Святая Марыя была зачата беззаганна, бо Маці Божай магла стаць толькі чыстая, народжаная без першароднага граху, Дзева. У 1854 гэта афіцыйна замацавана ў форме догмату. У 1950 прыняты догмат аб цялесным узнясенні Багародзіцы пасля смерці на неба, а ў 1964 папам Паўлам VI Найсвяцейшая Панна Марыя абвешчана «Маці Касцёла».
У яе гонар хрысціянская царква ўстанавіла шэраг рэлігійных свят і прысвяціла вялікую колькасць абразоў (лічыцца, што першы Яе абраз напісаў евангеліст Лука). Колькасць абразоў Багародзіцы значна пераўзыходзіць колькасці абразоў іншых постацей хрысціянскага веравучэння, нават Хрыста.
Гл. таксама
Літаратура
- Скарына Ф. Творы: Прадмовы, сказанні, пасляслоўі, акафісты, пасхалія / Уступ. арт., падрыхт. тэкстаў, камент., слоўнік А. Ф. Коршунава, паказальнікі А. Ф. Коршунава, В. А. Чамярыцкага. — Мн.: Навука і тэхніка, 1990. — С. 130. — 207 с.: іл. ISBN 5-343-00151-3.
Спасылкі
Дзева Марыя ў Вікіцытатніку | |
Дзева Марыя на Вікісховішчы |