Вюрцыт

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вюрцыт
Формула ZnS
Прымесь Fe, Cd, Ge
Сінгонія гексаганальная
Колер жоўты, карычневы, чорны
Колер рысы карычневы
Бляск шкляны, смаляністы, алмазны
Празрыстасць празрысты
Цвёрдасць 3,5—4
Спайнасць дасканалая па {1010}, дасканалая па {0001}
Злом ракавісты, няроўны
Шчыльнасць 4,09 г/см³
Паказчык пераламлення nω = 2,356 nε = 2,378

Вюрцы́т — мінерал класа сульфідаў, крышталічная паліморфная мадыфікацыя сульфіду цынку, ZnS. Названы ў гонар французскага хіміка Ш. А. Вюрца.

Уласцівасці[правіць | правіць зыходнік]

Крышталізуецца ў гексаганальнай сінгоніі. Утварае каламорфныя, прамяністыя, крышталічныя скарынкі. Зрэдку сустракаецца ў выглядзе кароткіх крышталёў пірамідальнай і таблічастай формы. Колер ад амаль бясколернага да бура-чорнага. Цвёрдасць 3,5—4 па шкале Моаса. Шчыльнасць 4,09[1] г/см³. Крохкі. Раствараецца ў салянай і азотнай кіслотах.

Паходжанне і радовішчы[правіць | правіць зыходнік]

Вюрцыт мае гідратэрмальнае нізкатэмпературнае паходжанне. Сустракаецца ў асацыяцыі з пірытам, сфалерытам, халькапірытам, барытам, марказітам. Радовішчы ў Аўстраліі, Аргенціне, Балгарыі, ЗША, Італіі, Канадзе, Кітаі, Расіі, Украіне.

Выкарыстанне[правіць | правіць зыходнік]

Вюрцыт разам са сфалерытам з’яўляецца рудой на цынк, часам на кадмій.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]