Малейкі
Вёска
Малейкі
| ||||||||||||||||||||||
Мале́йкі[1] (трансліт.: Maliejki, руск.: Малейки) — вёска ў Брагінскім раёне Гомельскай вобласці. Цэнтр Малейкаўскага сельсавета.
Геаграфія
[правіць | правіць зыходнік]Размяшчэнне
[правіць | правіць зыходнік]У 8 км на ўсход ад Брагіна, 32 км ад чыгуначнай станцыі Хойнікі (на галінцы Васілевічы — Хойнікі ад лініі Калінкавічы - Гомель), 138 км ад Гомеля.
Гідраграфія
[правіць | правіць зыходнік]На захадзе сетка меліярацыйных каналаў.
Транспартная сетка
[правіць | правіць зыходнік]Транспартныя сувязі па прасёлкавай, затым аўтамабільнай дарозе, якая злучае Брагін з аўтадарогай Рэчыца — Лоеў.
Планіроўка складаецца з просталінейнай вуліцы мерыдыянальнай арыентацыі, да якой на поўдні пад прамым кутом далучаецца кароткая просталінейная вуліца. На захадзе, паралельна асноўны, размешчана яшчэ адна кароткая вуліца. Забудова двухбаковая, пераважна драўляная, сядзібнага тыпу.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Выяўлены археолагамі курганны магільнік (30 насыпаў, у 1,2 км ад вёскі, ва ўрочышчы Курганне) сведчыць пра засяленне тутэйшых мясцін у глыбокай старажытнасці. Па пісьмовых крыніцах вядомая з XVI стагоддзя як вёска ў валоданні князя Вішнявецкага, ва 2-й палове XVII стагоддзя — Каняцпольскіх. Пасля 2-га раздзела Рэчы Паспалітай (1793 год) у складзе Расійскай імперыі. У 1811 годзе згадана як вёска ў Рэчыцкім павеце Мінскай губерні, валоданне Ракіцкіх. У 1897 годзе размяшчаўся хлебазапасны магазін, у Брагінскай воласці Рэчыцкага павета Мінскай губерні.
З 8 снежня 1926 года цэнтр Малейкаўскага сельсавета Брагінскага раёна Рэчыцкага, з 9 чэрвеня 1927 года Гомельскага (з 26 ліпеня 1930 года) акруг, з 20 лютага 1938 года Палескай, з 8 студзеня 1954 года Гомельскай абласцей. Дзейнічала пачатковая школа.
У 1930 годзе арганізаваны калгас, працаваў крухмальны завод. Падчас Вялікай Айчыннай вайны фашысты ў 1943 годзе часткова спалілі вёску. У баях за вызваленне вёскі і наваколляў у 1943 годзе загінулі 75 салдат 356-й стралковай дывізіі, у памяць пра якія ў 1965 годзе ўсталявана скульптура салдата. На франтах і ў партызанскай барацьбе загінуў 171 мясцовы жыхар. У памяць пра іх у 1970 годзе ўсталявана скульптурная кампазіцыя. Цэнтр калгасу «Пераможца». Размяшчаліся крухмальны завод, сярэдняя школа, клуб, бібліятэка, дзіцячы сад, фельчарска-акушэрскі пункт, аддзяленне сувязі, крама.
У склад Малейкаўскага сельсавета ў 1962 годзе ўваходзілі цяпер не існыя: вёска Усход, у 1966 годзе пасёлак крухмальнага завода, у 1998 годзе вёска Пацкаў.
Насельніцтва
[правіць | правіць зыходнік]Колькасць
[правіць | правіць зыходнік]- 2004 год — 142 гаспадаркі, 392 жыхара.
Дынаміка
[правіць | правіць зыходнік]- 1897 год — 55 двароў, 354 жыхара (паводле перапісу).
- 1908 год — 56 двароў, 383 жыхара.
- 1959 год — 497 жыхароў (паводле перапісу).
- 1999 год — 143 двары, 404 жыхары[2].
- 2004 год — 142 гаспадаркі, 392 жыхара.
- 2006 год — 137 гаспадарак, 379 чалавек, з якіх 86 ва ўзросце да 16 гадоў, 218 — у працаздольным і 75 — старэйшым за працаздольны.
Зноскі
- ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).
- ↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія — Мугаджары / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 10. — С. 26.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т.1, кн.1. Гомельская вобласць/С. В. Марцэлеў; Рэдкалегія: Г. П. Пашкоў (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: Белэн, 2004. 632с.: іл. Тыраж 4000 экз. ISBN 985-11-0303-9 ISBN 985-11-0302-0
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія — Мугаджары / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 10. — 544 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0169-9 (т. 10). — С. 26.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Малейкі