Вільгельм Вунт
Вільгельм Максіміліян ВУНТ (ням.: Wilhelm Maximilian Wundt; 16 жніўня 1832, Некараў каля Манхайма — 31 жніўня 1920, Гросботэн каля Лейпцыга) — нямецкі псіхолаг, фізіёлаг і філосаф, заснавальнік эксперыментальнай псіхалогіі.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Вывучаў медыцыну ва універсітэтах Цюбінгенскім, Гейдэльбергскім і Берлінскім універсітэтах. Быў вучнем Г. Геймгольца. У 1857 годзе стаў выкладчыкам, а з 1864 — прафесарам Гейдэльбергскага універсітэта. З 1874 года — прафесар філасофіі Цюрыхскага ўніверсітэта; у 1875—1917 — ардынарны прафесар філасофіі Лейпцыгскага ўніверсітэта (у 1889—1890 — яго рэктар). У 1879 годзе заснаваў у Лейпцыгскім універсітэце першую ў свеце лабараторыю эксперыментальнай псіхалогіі, дзе вывучаў час рэакцыі, утварэнне асацыяцый, увагу, пачуцці. У 1883 годзе заснаваў першы ў свеце часопіс па эксперыментальнай псіхалогіі «Філасофскія даследаванні».
Дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]
Прадметам псіхалогіі разглядаў змест свядомасці.
Стварыў «трохмерную» тэорыю пачуццяў. Ён вылучаў тры часткі эмоцый: задавальненне-незадавальненне, спакой-узрушанасць, напружанасць-разрадка. Кожная элементарная эмоцыя мае спецыфічныя суадносіны гэтых уласцівасцей. Эмоцыі з падобнымі уласцівасцямі могуць аб'ядноўвацца. Акрамя таго, некаторыя сітуацыі нараджаюць цэлыя комплексы больш-менш розных эмоцый.
|
