Галоўны маршал рода войск

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Гало́ўны ма́ршал роду войск — група воінскіх званняў ва Узброеных Сілах СССР: галоўны маршал артылерыі (род войск), галоўны маршал авіяцыі (від сіл), галоўны маршал бранятанкавых войск (род войск), галоўны маршал інжынерных войск (спецвойск) і галоўны маршал войск сувязі (спецвойск).

Стаялі рангам вышэй званняў «маршал роду войск (сіл) і спецвойск» (роўных агульнавайсковому званню «генерал арміі» і ваенна-марскому «адмірал флота»).

Уведзены 9 кастрычніка 1943 года.

За ўвесь час існавання званне «Галоўны маршал» атрымалі 4 артылерысты, 7 лётчыкаў і 2 танкісты. У інжынерных войсках і войсках сувязі гэтыя званні існавалі, але ніколі не прысвойваліся.

Кожны раз званне «Галоўны маршал» прысвойвалася асобам, якія маюць званне маршала таго ж роду войскаў (віду сіл) і спецвойскаў, за адзіным выключэннем — В. Ф. Талубка, які ў 1983 годзе атрымаў званне Галоўнага маршала артылерыі пасля агульнавайсковага звання «генерал арміі».

У 1984 годзе былі пакінутыя толькі званні «Галоўны маршал артылерыі» і «Галоўны маршал авіяцыі»; астатнія выключаныя з пераліку персанальных воінскіх званняў Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 26 красавіка 1984 № 89-XI «Аб воінскіх званнях афіцэрскага саставу Узброеных Сіл СССР».