Дзмітрый Сяргеевіч Ліхачоў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Дзмітрый Ліхачоў)
Дзмітрый Сяргеевіч Ліхачоў
руск.: Дмитрий Сергеевич Лихачёв
Дата нараджэння 15 (28) лістапада 1906[1] ці 28 лістапада 1906(1906-11-28)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 30 верасня 1999(1999-09-30)[2][3][…] (92 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Дзеці Вера Дзмітрыеўна Ліхачова[d]
Род дзейнасці мовазнавец, гісторык, перакладчык, гісторык літаратуры, пісьменнік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера філалогія, культуралогія, гісторыя мастацтваў[d], мовазнаўства і мастацтвазнаўства
Месца працы
Навуковая ступень доктар філалагічных навук (1947)
Навуковае званне
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Dmytro Abramovych[d] і Varvara Adrionova-Peretz[d]
Вядомыя вучні Yevgeny Vodolazkin[d], Sergey Azbelev[d], Yury Begunov[d], Rufina Dmitrieva[d], Q109485620?, Gleb Markelov[d], Lidia Sazonova[d], Boris Sapunov[d], Igor Pawlowitsch Smirnow[d], Oleg Tvorogov[d] і Marina Alekseevna Salmina[d]
Член у
Прэміі
Узнагароды
Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Дзмітрый Сяргеевіч Ліхачоў. Паштовая марка Расіі. (2000)

Дзмітрый Сяргеевіч Ліхачоў (руск.: Дми́трий Серге́евич Лихачёв; 28 лістапада 1906, Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя — 30 верасня 1999, Санкт-Пецярбург, Расійская Федэрацыя) — савецкі і расійскі філолаг, літаратуразнавец, гісторык культуры, акадэмік РАН (да 1991 — АН СССР). Мае негалосны тытул «сумлення нацыі».

Аўтар фундаментальных прац, прысвечаных гісторыі рускай літаратуры (галоўным чынам старажытнарускай) і рускай культуры. Аўтар прац (у тым ліку больш за сорак кніг) па шырокаму колу праблем тэорыі і гісторыі старажытнарускай літаратуры, многія з якіх перакладзеныя на англійскую, балгарскую, італьянскую, польскую, сербскую, харвацкую, чэшскую, французскую, іспанскую, японскую, кітайскую, нямецкую і іншыя мовы. Аўтар 500 навуковых і каля 600 публіцыстычных прац. Ліхачоў ўнёс значны ўклад у развіццё вывучэння старажытнарускай літаратуры і мастацтва. Кола навуковых інтарэсаў Ліхачова вельмі шырокае: ад вывучэння іканапісу да аналізу турэмнага побыту зняволеных. На працягу ўсіх гадоў сваёй дзейнасці з’яўляўся актыўным абаронцам культуры, прапагандыстам маральнасці і духоўнасці. Прымаў непасрэдны ўдзел у захаванні і рэстаўрацыі розных культурных аб’ектаў Санкт-Пецярбурга і прыгарадаў.

Зноскі

  1. а б Литераторы Санкт-Петербурга. ХХ век / под ред. О. В. Богданова
  2. Dmitri Sergejewitsch Lichatschow // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Howard J. Dmitry Likhachov // Likhachov, Dmitry // Grove Art Online / J. Turner[Oxford, England], Houndmills, Basingstoke, England, New York: OUP, 2018. — ISBN 978-1-884446-05-4doi:10.1093/GAO/9781884446054.ARTICLE.T051063
  4. Лихачёв Дмитрий Сергеевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  5. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
  6. https://www.amacad.org/person/dmitrii-sergeevich-likhachev

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]