Дыверсійная Беларуская партызанская брыгада імя У. І. Леніна
| Дыверсійная Беларуская партызанская брыгада імя У. І. Леніна | |
|---|---|
| Гады існавання | 1942—1944 |
| Краіна |
 Беларуская ССР |
| Падпарадкаванне | Беларускі штаб партызанскага руху |
| Тып | партызаны |
| Функцыя | барацьба з нямецкімі акупацыйнымі ўладамі |
| Колькасць | 315 партызан (1.7.1944) |
| Дыслакацыя | Суражскі, Талачынскі, Ушацкі, Докшыцкі, Дунілавіцкі, Пліскі, Глыбоцкі раёны |
| Войны | Вялікая Айчынная вайна |
| Удзел у | |
| Камандзіры | |
| Вядомыя камандзіры |
|
Дыверсійная Беларуская партызанская брыгада імя У. І. Леніна — партызанская брыгада, створаная ў ліпені 1942 года ў савецкім тыле як Беларуская дыверсійная партызанская брыгада асобага прызначэння з партызан, якія выйшлі за лінію фронту, і з асабовага складу, вылучанага 1-й Беларускай і 2-й Беларускай імя П. К. Панамарэнкі партызанскімі брыгадамі. У лістападзе 1942 года брыгадзе было нададзена імя Леніна. Да снежня 1942 года база брыгады знаходзілася ў савецкім тыле, куды атрады перыядычна выходзілі на экіпіроўку. У верасні 1943 года была перадыслацыравана ў Вілейскую вобласць. Дзейнічала на акупіраванай тэрыторыі Суражскага, Талачынскага, Ушацкага, Докшыцкага, Дунілавіцкага, Пліскага, Глыбоцкага раёнаў. 1 ліпеня 1944 года брыгада (315 партызан, 3 атрады) злучылася з Чырвонай Арміяй.
Склад[правіць | правіць зыходнік]
- 1-ы атрад;
- 2-і атрад;
- 3-і атрад.
Камандаванне[правіць | правіць зыходнік]
Камандзіры[правіць | правіць зыходнік]
- А. А. Баскакаў (загінуў);
- М. Т. Гарбаценкаў;
- Я. У. Фурсо (выконваў абавязкі).
Камісары[правіць | правіць зыходнік]
- В. Д. Лобараў;
- М. Т. Гарбаценкоў;
- Р. Ф. Шастакоў;
- М. З. Умінскі (выконваў абавязкі);
- У. С. Свірыд (загінуў);
- М. Р. Пучкароў.
Начальнікі штаба[правіць | правіць зыходнік]
- М. П. Падгорны;
- С. Ф. Сафронаў.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Партызаны праводзілі дыверсіі на чыгунках Полацк — Віцебск, Полацк — Невель, Полацк — Маладзечна. У снежні 1942 — сакавіку 1943 гадоў удзельнічалі ў баях з карнікамі ў Суражскім, Полацкім і Расонскім раёнах. У ліпені 1943 года брыгада правяла рэйды з Суражскага ў Талачынскі, у верасні — у Докшыцкі раёны, у час якіх яны нападалі на гарнізоны, тым ліку ў вёсцы Арэхаўна Ветрынскага раёна. У «рэйкавай вайне» на чыгунцы Полацк — Маладзечна падарвалі і папсавалі больш за 5 тысяч рэек. Са снежня 1943 года ўтрымлівалі лінію абароны па рацэ Бярэзіна. У красавіку — маі 1944 года ў час карнай аперацыі на Полацка-Лепельскую партызанскую зону вялі баі на лініі абароны вёсак Адамова — Бераспонне, вёсак Лісічына — Кублічы, каля возера Медзазол утрымлівалі пераправу цераз Батурынскі мост, вялі баі за вёскі Лясіны, Храмёнкі, Зарубаўшчына Ушацкага раёна. У маі 1944 года разам з іншымі брыгадамі прарвалі блакаду каля вёскі Матырына Ушацкага раёна і выйшлі ў Вілейскую вобласць.
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларусь у Вялікай Айчыннай вайне, 1941—1945: Энцыкл. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1990. — 680 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-012-2.