Леў Давыдавіч Гарэлік

Леў Давыдавіч Гарэлік
Леў Давыдавіч Гарэлік
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	16 лютага 1929
Месца нараджэння	Бабруйск, Бабруйская акруга, БССР, СССР;
Дата смерці	11 красавіка 1996 (67 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь;
Месца пахавання	Паўночныя могілкі;
Альма-матар	Цэнтральная музычная школа[d]; Беларуская дзяржаўная акадэмія музыкі;
Месца працы	Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета Рэспублікі Беларусь; Рэспубліканская музычная школа-дзесяцігодка пры Беларускай дзяржаўнай кансерваторыі імя А. В. Луначарскага; Мінскае музычнае вучылішча; Дзяржаўны акадэмічны сімфанічны аркестр Рэспублікі Беларусь; Беларуская дзяржаўная акадэмія музыкі;
Музычная дзейнасць
Педагог	Аркадзь Львовіч Бяссмертны і Аляксандр Навумавіч Амітон
Прафесіі	скрыпач, канцэртмайстар, музычны педагог
Інструменты	скрыпка
Узнагароды

Леў Давыдавіч Гарэлік (16 лютага 1929, Бабруйск — 11 красавіка 1996, Мінск) — беларускі скрыпач і педагог. Заслужаны артыст Беларускай ССР (1963). Народны артыст Беларускай ССР (1980), дацэнт кафедры струнных смычковых інструментаў Беларускай дзяржаўнай акадэміі музыкі^[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 16 лютага 1929 года ў Бабруйску. Бацька, Давыд Гарэлік, быў фурманам, маці Мар’яся (Марыя) — хатняй гаспадыняй. У сям’і было сямёра дзяцей. Лёва займаўся ў музычнай школе Бабруйска, але, заўважыўшы поспехі, бацькі паказалі сына загадчыку кафедры скрыпкі Маскоўскай кансерваторыі, прафесару А. І. Ямпольскаму (руск.) (бел..

У 1945 годзе скончыў Цэнтральную музычную школу пры Маскоўскай кансерваторыі імя П. І. Чайкоўскага (руск.) (бел., па прычыне хваробы вярнуўся ў Беларусь, дзе паступіў у Беларускую кансерваторыю^[1] і паралельна працаваў артыстам Дзяржаўнага акадэмічнага сімфанічнага аркестра БССР^[1].

У 1952 годзе скончыў Беларускую кансерваторыю (вучань А. Л. Бяссмертнага і А. Н. Амітона).

З 1956 года — канцэртмайстар аркестра Дзяржаўнага тэатра оперы і балета БССР^[1].

З 1952 года выкладаў у Сярэдняй спецыяльнай музычнай школе пры кансерваторыі^[1], у 1960—1977 гадах — у Мінскім музычным вучылішчы^[1], а з 1981 — у Беларускай кансерваторыі.

Выступаў у ГДР, ЧССР, Аўстрыі^[1].

Памёр 11 красавіка 1996 года ў Мінску. Пахаваны на Паўночных могілках.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Гады актыўнага канцэртавання Льва Гарэліка адзначаны сапраўдным узлётам беларускай скрыпічнай музыкі^[1]. Праявіў сябе як тонкі, удумлівы інтэрпрэтатар^[1]. Выконваў творы Анатоля Багатырова, Рыгора Пукста, Пятра Падкавырава, Генрыха Вагнера, Эдзі Тырманд, Яўгена Глебава, Дзмітрыя Смольскага, Рыгора Суруса, Кіма Цесакова, Андрэя Мдзівані, Галіны Гарэлавай, Валерыя Карэтнікава, Ніны Усцінавай і многіх іншых. Стаў першым з скрыпачоў, хто звярнуўся да твораў Міхала Ельскага.

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з Горелик Лев Давидович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 162. — 737 с.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Горелик Лев Давыдович Архівавана 1 лістапада 2016.

[БС-1] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з Горелик Лев Давидович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 162. — 737 с.

[1]