Людовік VIII Леў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Людовік VIII Леў
Louis VIII le Lion
Людовік VIII Леў
Людовік VIII Леў
Сцяг кароль Францыі
14 ліпеня 1223 — 8 лістапада 1226
Каранацыя 6 жніўня 1223, Рэймскі сабор, Рэймс, Францыя
Папярэднік Філіп II Аўгуст
Пераемнік Людовік IX Святы
Кароль Англіі
19 кастрычніка1216 — 1217
Папярэднік Іаан Беззямельны
Пераемнік Генрых III
Сцяг граф Артуа
1190 — 8 лістапада 1226
Папярэднік Філіп II Аўгуст
Пераемнік Людовік IX Святы

Нараджэнне 5 верасня 1187
Смерць 8 лістапада 1226[1][2] (39 гадоў)
Месца пахавання
Род Капетынгі
Бацька Філіп II Аўгуст[3]
Маці Ізабела дэ Эно[3]
Жонка Бланка Кастыльская[3][4]
Дзеці Людовік IX[3], Роберт I д’Артуа, Альфонс дэ Пуацье, Святая Ізабэла Французская[d], Карл I Анжуйскі[3], Жан Трыстан[d], Philippe de France[d][5], Philippe de France[d][5] і Philippe de France[d][5]
Веравызнанне хрысціянства
Дзейнасць манарх
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Людовік VIII, па мянушцы Леў (фр.: Louis VIII le Lion, 5 верасня 1187 — 8 лістапада 1226) — французскі кароль (1223—1226), сын Філіпа II Аўгуста; першы з Капетынгаў ўступіў на пасаду па праву спадчыны, а не абрання.

Быўшы яшчэ спадчыннікам прастола, Людовік жадаў авалодаць Англіяй, у гэтым памкненні яго падтрымліваў бацька. У 1216 годзе па запрашэнні васалаў Іаана Беззямельнага Людовік прыняў англійскую карону і высадзіўся ў Кенце. Большая частка Англіі падпарадкавалася яму, але па смерці Іаана з-за прыцягнення сваіх людзей з Францыі ў якасці саветнікаў пачалася рэакцыя супраць французаў; Людовік адмовіўся ад кароны, прызнаў каранацыю несапраўднай і вярнуўся ў Францыю ў 1217 годзе і заключыў з Англіяй перамір’е.

Палкі і набожны Людовік набыў удзячнасць Папы паходам супраць ератыкаў (катары, ці альбігойцы) на паўднёвы ўсход Францыі. Амары дэ Манфор, спадчыннік Сімона дэ Манфора, не мог захаваць за сабой графства Тулузскага і саступіў Людовіку ўсе правы на гэту зямлю (1224). Яго паход на поўдзень быў адзначыўся шэрагам бліскучых перамог. «Дзеля выратавання каталіцкай веры» ён узяў Авіньён, дзе было шмат ератыкаў, і быў ужо недалёка ад Тулузы, калі захварэў і вырашыў пакінуць Лангедок. Памёр на шляху, у Аверні.

Дзеці[правіць | правіць зыходнік]

сыны: Філіп, Людовік IX, Роберт I д’Артуа, Філіп (Дагаберт), Жан, Альфонс, Філіп, Эцьен, Карл I Анжуйскі
дочкі: тры дочкі, памерлі ў маленстве; Святы Ізабела Французская (сышла ў манастыр)

Зноскі

  1. Louis VIII
  2. Lundy D. R. Louis VIII, Roi de France // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. а б в г д Kindred Britain
  4. (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
  5. а б в Lundy D. R. The Peerage

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Гарро Альбер; Людовик Святой и его королевство. — Санкт-Петербург: Евразия, 2002. — С. 40-41. — (clio personalis). — 2000 экз. — ISBN 5-8071-0036-0
Каралі і імператары Францыі (987—1870)
Капетынгі (987—1328)
987 996 1031 1060 1108 1137 1180 1223 1226
   Гуга Капет Роберт II Генрых I Філіп I Людовік VI Людовік VII Філіп II Людовік VIII   
1226 1270 1285 1314 1316 1316 1322 1328
   Людовік IX Філіп III Філіп IV Людовік X Іаан I Філіп V Карл IV   
Валуа (1328—1589)
1328 1350 1364 1380 1422 1461 1483 1498
   Філіп VI Іаан II Карл V Карл VI Карл VII Людовік XI Карл VIII   
1498 1515 1547 1559 1560 1574 1589
   Людовік XII Францыск I Генрых II Францыск II Карл IX Генрых III   
Бурбоны (1589—1792)
1589 1610 1643 1715 1774 1792
   Генрых IV Людовік XIII Людовік XIV Людовік XV Людовік XVI   
1792 1804 1814 1824 1830 1848 1852 1870
    —  Напалеон I
(Першая імперыя,
Банапарты)
Людовік XVIII
(Рэстаўрацыя,
Бурбоны)
Карл X
(Рэстаўрацыя,
Бурбоны)
Луі-Філіп I
(Ліпеньская манархія,
Арлеанскі дом)
Напалеон III
(Другая імперыя,
Банапарты)