Ліў Ульман

Ліў Ульман
Дата нараджэння	16 снежня 1938(1938-12-16)[…] (85 гадоў)
Месца нараджэння	Токіа, Японія
Грамадзянства	Нарвегія  Швецыя
Дзеці	Linn Ullmann[d]
Месца працы	Дзіцячы фонд ААН
Прафесія	сцэнарыст, аўтабіёграф, кінаактрыса, тэлеактрыса, тэатральная актрыса, тэлерэжысёр, кінарэжысёр
Узнагароды	Medal of honor Dag Hammarskjold[d] (1985) прэмія «Даностыя»[d] (2007) South Trøndelag county Culture Award[d] (2001) Telenor Culture Award[d] (2009) Arts Council Norway Honorary Award[d] (1997) Oslo City Culture Award[d] (2012) Trondheim Municipality Culture Award[d] (1987) The Amanda Committee's Honorary Award[d] (1992) літаратурная прэмія Пер Гюнта[d] (1973) Q19360313? (2008) Four Freedoms Award – Freedom from Want[d] Еўрапейская кінапрэмія за еўрапейскія дасягненні ў сусветным кінематографе (2004) Haugesund Walk of Fame[d] (2016) Den Spillende Faun[d] (1995) Silver Shell for Best Actress[d] (1988) прэмія «Оскар» за выбітныя заслугі ў кінематографе[d] (2021) honorar citizen of Trondheim[d] (1997)
IMDb	ID 0880521
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ліў Ёхана Ульман (нарв.: Liv Johanne Ullmann; нар. 16 снежня 1938, Токіа, Японія) — нарвежская актрыса. Набыла сусветную вядомасць дзякуючы сваім ролям у фільмах Інгмара Бергмана і Яна Труэля.

Біяграфія

Ліў Ульман нарадзілася ў Токіа, вырасла ў Канадзе, вучылася акцёрскаму майстэрству ў Лондане, працавала ў тэатры Ставангера, а пазней іграла ў Нацыянальным тэатры ў Осла. Яе зорка ўзышла ў 1966 годзе, калі яна знялася (разам з Бібі Андэрсан) у адным з найвялікшых фільмаў Інгмара Бергмана — «Персона» — у ролі Элізабет Фогелер, актрысы, якая змоўкла ў час спектакля і адмовілася гаварыць наогул.

Да гэтага фільма Ліў Ульман знялася ў пяці нязначных нарвежскіх і адным шведскім фільмах. Дзякуючы «Персоне» Ульман атрымала ролі ў амерыканскіх рэжысёраў. Пасля здымалася ў многіх фільмах рэжысёра Інгмара Бергмана, ад якога нарадзіла дачку, якая стала вядомай у Швецыі журналісткай. Неаднаразова намінавалася на прэмію «Оскар» за найлепшую жаночую ролю.

Акрамя працы з Бергманам, Ліў Ульман сыграла на Брадвеі і ў Галівудзе велізарную колькасць роляў у п’есах Генрыка Ібсена. У 1977 годзе выйшла яе аўтабіяграфія «Змены».

У 1980-я гады Ліў Ульман занялася рэжысурай, яе фільмы ўдастоены шматлікіх прэмій. У 1995 годзе экранізавала раман-эпапею нарвежскай пісьменніцы нобелеўскай лаўрэаткі Сігрыд Унсет «Крысцін, Лаўрансава дачка».