Інгрыд Бергман (шведск.: Ingrid Bergman, 29 жніўня1915, Стакгольм, Швецыя — 29 жніўня1982, Лондан, Вялікабрытанія) — шведская і амерыканская актрыса. У рэйтынгу Амерыканскага інстытута кінамастацтва - 100 найвялікшых зорак кіно за 100 гадоў па версіі AFI - займае 4-е месца. Тройчы лаўрэат прэмій «Оскар» і «Давід і Данатэла», чатыры разы - прэміі «Залаты Глобус», двойчы - прэміі «Эмі», першы лаўрэат прэміі «Тоні» (1947).
Вучылася ў школе пры Драматычным тэатры ў Стакгольме. У кіно пачала здымацца з 1934 года.
Актрыса шматграннага таленту, разнастайных амплуа, пераймала ў сваёй творчасці розныя стылі і творчыя манеры, спецыфіку розных нацыянальных школ.
Сусветнае прызнанне атрымала пасля здымак у стужках «Газавае святло» (1944, прэмія «Оскар»), «Анастасія» (1956, прэмія «Оскар»), «Зачараваны», «Дрэнная слава» ў ЗША; «Стромбалі, зямля божая» (1950), «Еўропа-51» (1951) у Італіі, «Алена і мужчыны» (1956) у Францыі, «Жоўты ролс-ройс» (1965), «Кветка кактуса» ў Вялікабрытаніі, а таксама ў фільмах «Сведэнх'ельмы» (1935), «Забойства ва Усходнім экспрэсе» (1975, прэмія «Оскар»), «Восеньская саната».
Разам з А. Бургес аўтар кнігі «Мая гісторыя», якая выйшла ў 1980 годзе.
Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).
Інгрыд Бергман на ВікіСховішчы
