Народна-вызваленчая армія Кітая
Народна-вызваленчая армiя Кiтая | |
---|---|
![]() ![]() | |
Гады існавання | з 1 жніўня 1927 |
Краіна |
![]() |
Падпарадкаванне | Цантральны Ваенны Камiтэт (ЦВК) |
Уваходзіць у | Armed forces of the People's Republic of China[d] |
Тып | Узброеныя сілы |
Складаецца з | |
Колькасць | 2 250 000 |
Дэвіз | «Служу Народу!» ( кіт. 为人民服务) |
Удзел у | Другая сусветная вайна, Япона-кітайская вайна (1937—1945), Карэйская вайна, Вайна ў В'етнаме |
Камандзіры | |
Дзеючы камандзір | Сі Цзіньпін |
Вядомыя камандзіры | Маа Цзэдун |
Сайт |
eng.chinamil.com.cn(англ.) 81.cn(кіт.) |
Народна-вызваленчая армiя Кiтая (НВАК, кіт. 中国人民解放) — афiцыйная назва ўзброеных сіл Кiтая. Узброеныя сілы КНР падзеленыя на пяць зон ваеннага камандавання і тры флота, арганізаваных па тэрытарыяльным прынцыпе: ўсход, поўнач, захад, поўдзень і цэнтр.
Структура[правіць | правіць зыходнік]
Сухапутныя войскi (СВ)[правіць | правіць зыходнік]
Сухапутныя войскі доўгія гады ўяўлялі сабой асноўную частку НВАК, знаходзячыся пад непасрэдным кіраўніцтвам ЦВК. 31 снежня 2015 года ўпершыню створана камандаванне Сухапутных войскаў НВАК.
На ўзбраенне СВ НВАК знаходзяцца[1]:
- 7600 танкаў (Тып-59, Тып-59II, Тып 99, Тып-99, Тып-99А i iнш.)
- 1000 лёгкія танкаў (Тып-05, Тып-62,Тып-63А)
- 1000 БМП (Тып-92, Тып 92B)
- 4000 БТР (Тып 63, Тып-89, 400 ZBL-09, Тып-92)
- 1710 самаходных гаўбіц
- 6246 буксаваных гармат
- 1770 РСЗА
- 1531 зенітных гармат
- А таксама Самаходны пантонны мост GZM-003, машына для урыўкі катлаванаў GJW-410, інжынерная машына разграждения GCZ-112, лёгкі сапёрнай танк БТР-89, шляхапралоднiк GCZ-110 і цяжкі механізаваны мост GQL-111.
Ваенна-павятровыя сiлы (ВПС)[правіць | правіць зыходнік]
Па колькасці эксплуатаваных самалётаў ВПС КНР знаходзяцца на трэцім месцы пасля Расіі і ЗША[2]. У 2008 годзе колькасць ваеннаслужачых ВПС складала 330 000 чалавек. На ўзбраенні знаходзіцца 4 000 баявых, 106 верталётаў, звыш 700 ПУ ЗУР, за 1 000 гармат зенітнай артылерыі, каля 450 радыёлакацыйных пастоў [3].
Аэрадромная сетка налічвае больш за 400 аэрадромаў, у тым ліку 350 з цвёрдым пакрыццём узлётна-пасадачнай паласы. Аператыўная ёмістасць аэрадромаў складае 9000 самалётаў, што амаль у тры разы больш авіяцыйнага парку[4].
Ваенна-марскi флот (ВМФ)[правіць | правіць зыходнік]
ВМФ налiчывап 290 тыс. чалавек і арганізаваны ў тры флота: Флот Паўночнага Мора са штабам у Ціндао, Флот Усходняга Мора са штабам у Нінбо, і Флот Паўднёвага Мора са штабам у Чжаньцзян. Кожны флот ўключае ў сябе надводныя караблі, падводныя лодкі, ваенна-марскую авіяцыю і падраздзялення берагавой абароны. Флот Паўднёвага мора мае ў сваім складзе дзве брыгады марской пяхоты[5].
У лютым 2013 года намеснік начальніка Генштаба НВАК Цзі Цзяньго адзначыў, што ў цяперашні час пагроза бяспекі Кітая галоўным чынам зыходзіць з мора [6]. Раней камicар Акадэміі ваенных навук НВАК генерал Вэн Цонгрэн заяўляў: «Кітай павінен прарваць блакаду з боку міжнародных сілаў супраць сваёй марской бяспекі. Толькі калі знiшчым яе, зможам весці размову аб ўздыме Кітая. Каб ўздым быў імклівым, Кітай павінен прайсці праз акіяны і выйсці з акіянаў ў сваёй будучыні развіцці».
У склад ваенна-марскога флоту НВАК ўваходзяць:
- Надводныя сілы
- Падводныя сілы
- Ваенна-марская авіяцыя
- Сілы берагавой абароны
- Марская пяхота
Ракетныя войскi (РВ)[правіць | правіць зыходнік]
У студзеня 2016 было абвешчана аб пераўтварэнні Другога артылерыйскага корпуса НВАК у ракетныя войскі, і аб стварэнні новага фарміравання — войскаў стратэгічнай падтрымкі.
Народная ўзброенная мiлiцыя (НУМ)[правіць | правіць зыходнік]
У мірны час Народная ўзброеная міліцыя звычайна ахоўвае розныя важныя аб’екты, выконвае задачы па барацьбе з тэрарыстычнымі актамі, а таксама аказвае дапамогу ў эканамічным будаўніцтве. У ваенны час народная міліцыя закліканая садзейнічаць НВАК у сумеснай абароне і баявых дзеяннях. Складаецца з падраздзяленняў ўнутранай аховы, аховы залатых запасаў, лясоў, гідраэлектрастанцый, транспарту, пагранічных войскаў, войскаў грамадскай бяспекі, пажарных частак і частак аховы. Войскі народнай ўзброенай міліцыі былі створаны 19 чэрвеня 1982 года. Колькасць народнай ўзброенай міліцыі складае ад 1,1 да 1,5 мільёнаў чалавек[7].
Да 1 студзеня 2018 гада войскi міліцыі былі ўключаныя ў арганізацыйную структуру Дзяржсавета, знаходзячыся ў падвойным падначаленні ў Дзяржсавета і Цэнтральнага ваеннага савета. З 1 студзеня 2018 гады войска міліцыі ўключаны ў арганізацыйна-штатную структуру Цэнтральнага ваеннага савета і больш не будуць знаходзіцца ў арганізацыйнай структуры Дзяржсавета, перайшоўшы пад адзінае кіраўніцтва Цэнтральнага ваеннага савета[8].
Вучэнні НВАК[правіць | правіць зыходнік]
У 1999 і 2001 г. былі праведзены буйнамаштабныя вучэнні, прысвечаныя адпрацоўцы высадкі дэсанту на Тайвань[9]. У вучэннях было задзейнічана 100 тыс.
З 11 па 18 ліпеня 2017 праводзіліся сумесныя беларуска-кітайскія вучэнні «Адзіны шчыт-2017». У вучэннях прымалі ўдзелу падраздзялення спецпрызначэння ўнутраных войскаў МУС Беларусі і Народнай ўзброенай мiлiцыi Кітая[10].
З 22 па 28 ліпеня 2017 г. праводзіліся расійска-кітайскія вучэнні «Марское ўзаемадзеянне - 2017» на галоўнай ваенна-марской базе Балтыйскага флоту — горадзе Балтыйскім. У іх было задзейнічана восем караблёў і судоў, дзесяць самалётаў і верталётаў з іх Ваенна-марскія сілы КНР прадстаўлялі эсмінец «Хэфэй», фрэгат «Юньчэн» і судна забеспячэння «Ламаху» Расійскую бок прадстаўлялі корвет «Бойкі», выратавальны буксір і авіяцыя. У моры былі сфармаваныя расійска-кітайскія тактычныя групы караблёў, якія правялі вучэнні са стральбой малой зенітнай артылерыяй па надводных і паветраным мішэнях. Караблі манеўравалі на мінімальна магчымым адлегласці і па камандзе перабудоўваліся ў баявы парадак. Таксама падчас вучэнняў тактычныя групы правялі дагляд падазронага судна, вызвалілі захопленае піратамі судна і правялі пошукава-выратавальную аперацыю па аказанні дапамогі аварыйнага караблю і выратаванні церпяць бедства на вадзе.
Служба за мяжой[правіць | правіць зыходнік]
Кітай мае шэраг сваіх замежных ваенных баз ў М'янме, Пакістане, Бангладэшы, Джыбуці, Емене, Амане, Кенiі, Танзанія і на Сейшэльскiх Астравах[11]. Там знаходзяцца прыкладна 50 000 кітайскіх вайскоўцаў.
Зноскі
- ↑ http://function.mil.ru/news_page/country/more.htm?id=12091919@egNews
- ↑ Рудзiн. М.Ф. "Узбраенне Свету". — 2012. — С. 128. — 140 с.
- ↑ «Зарубежное военное обозрение», 2008 г., № 10, с. 48-49
- ↑ «Зарубежное военное обозрение», 2008 г., № 11, с. 59
- ↑ Заместитель начальника Генштаба НОАК: нельзя ущемлять коренные интересы государства
- ↑ http://russian.people.com.cn/31521/8123426.html
- ↑ Арганiзацыя народнай узброенай мiлiцыi(англ.)
- ↑ Китай: вооруженная милиция будет находиться под единым руководством Центрального военного совета_Russian.news.cn (руск.)
- ↑ адк. рэд. Крывалап А.А. Кіраўнік 2. Склад, колькасць і арганізацыя НВАК на сучасным этапе // Кітайская ваенная моц як новы фактар сусветнай палітыкі. — Масква: Навуковы эксперт, 2016. — С. 36. — 112 с. — 100 экз. — ISBN 978-5-91290-246-8.
- ↑ https://www.sb.by/articles/edinyy-shchit-2017-belorusskie-i-kitayskie-spetsnazovtsy-nachali-sovmestnuyu-trenirovku-.html
- ↑ Военные базы Китая за рубежом