Павітуха еўрапейская
Павітуха еўрапейская | |||||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||
|
Павіту́ха еўрапейская[4][5] (Cuscuta europaea) — від кветкавых раслін роду Павітуха (Cuscuta) сямейства Бярозкавыя (Convolvulaceae).
Батанічнае апісанне[правіць | правіць зыходнік]
Аднагадовая травяністая расліна. Звычайных каранёў і лісця не мае. Сцябло таўшчынёй да 2,5 мм, галінастае, цёмна-ружовага або ружовага колеру. Кветкі ружавата-белыя або ружовыя, па 5—8 у шарападобных суквеццях. Вяночак 2,5—3,5 мм даўжынёй. Чашачка адваротнаконусападобнай формы, 2—3 мм даўжынёй. Плод — чатырохнасенная каробачка.
Распаўсюджанне і экалогія[правіць | правіць зыходнік]
Расліна распаўсюджана на тэрыторыі Еўразіі і Паўночнай Афрыкі (Алжыр). Натуралізавалася на тэрыторыі Паўночнай Амерыкі. Аддае перавагу тэрыторыям з залішнім увільгатненнем. Расліна-паразіт. Паразітуе на на многіх дзікарослых травах (асабліва на крапіве двухдомнай і хмелі звычайным), маладых хмызняках і дрэвах, а таксама на некаторых культурных раслінах (агрэст, парэчкі, каноплі, канюшына, бэз і інш.)
Сінонімы[правіць | правіць зыходнік]
Паводле сайта The Plant List:
- Cuscuta brachystyla C.Koch, 1849
- Cuscuta capillaris Edgew., 1846
- Cuscuta epicnidea Bernh., 1844
- Cuscuta epitriphyllum Bernh., 1844
- Cuscuta europaea subsp. longiflora (Fr.) Hartm., 1849
- Cuscuta europaea var. indica Engelm., 1859
- Cuscuta filiformis Lam., 1779
- Cuscuta halophyta Fr., 1832
- Cuscuta ligustri F.Aresch., 1853
- Cuscuta major Gilib., 1782
- Cuscuta schkuhriana Pfeiff., 1845
- Cuscuta tetrandra Moench, 1794
- Cuscuta tubulosa C.Presl & J.Presl, 1822
- Cuscuta urceolata Stokes, 1812
- Cuscuta viciae F.W.Schultz ex Des Moul., 1853
- Cuscuta vulgaris Pers., 1805
Зноскі
- ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
- ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
- ↑ Linnaeus C. Species Plantarum: Exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas — 1753. — Т. 1. — С. 124.
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 43. — 160 с. — 2 350 экз.
- ↑ Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Прусакова Б. М. Павітуха // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 2. Гатня — Катынь / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — С. 47. — 522 с. — 10 000 экз.
- Губанов И. А., Киселёва К. В., Новиков В. С., Тихомиров В. Н. 1044. Cuscuta europaea L. — Повилика европейская // Иллюстрированный определитель растений Средней России. В 3-х томах. — М.: Т-во науч. изд. КМК, Ин-т технолог. иссл, 2004. — Т. 3. Покрытосеменные (двудольные: раздельнолепестные). — С. 77. — ISBN 5-87317-163-7. (руск.)
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Повилика европейская: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)
- Повилика // Праект «Архив природы России» (руск.)
- Депозитарий живых систем «Ноев ковчег» (руск.) // Праект Маскоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя М. В. Ламаносава
- Сорные растения. Cuscuta europaea L. — Повилика европейская // Агроэкологический атлас России и сопредельных стран (руск.)
- Cuscuta europaea L. (Повилика европейская) // ИАС «ООПТ России» (руск.)