Пароша

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Пароша - снег, які выпаў уначы і перастаў ісці да раніцы, на якім аддрукоўваюцца свежыя сляды жывёл. Парошы падзяляюцца на:

  • верхавыя (калі снег пры ціхім надвор'і ідзе зверху),
  • нізавыя або заносныя (ад пазёмкі - руху снегу ветрам),
  • дробныя і глыбокія (ад параўнальнай глыбіні следу),
  • мёртвыя (пры тоўстым снежным пласце глыбей 18 см, які не даваў зверу ходу),
  • друкаваныя (калі след асабліва рэльефна аддрукоўваецца),
  • цёплыя (на якіх растае снег),
  • мяккія (якія не даюць шуму - пры цёплым надвор'і),
  • цвёрдыя (шумлівыя - пры рыхлым снезе ў марознае надвор'е),
  • сляпыя (калі з прычыны снегу, які позна выпаў і іншых прычын, ніякіх слядоў на снезе не відаць).[1]

Таксама можа азначаць дробны град.

У розных слоўніках[правіць | правіць зыходнік]

Пароша - пушны рыхлы снег, які ідзе без ветру, а таму пакрывае зямлю роўна. Тлумачальны слоўнік жывой вялікарускай мовы Уладзіміра Даля. том 3.

Пароша - свежы пласт снегу, які выпаў з вечара ці ўначы. Тлумачальны слоўнік рускай мовы С. І. Ожэгава.

Зноскі

  1. Пароша // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.