Уладзімір (князь пінскі)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Уладзімір
Князь пінскі

Нараджэнне XII стагоддзе
Смерць не раней за 1229
Род Ізяславічы Тураўскія
Дзеці Дзямід Уладзіміравіч, Юрый Уладзіміравіч і Фёдар[d]
Дзейнасць арыстакрат

Уладзімір (? — пасля 1229) — князь пінскі (зг. 1208, 1229).

Пінскі князь Уладзімір (Володимеръ Пиньски) згадваецца Галіцкага-Валынскім летапісам пад 1204 і 1229 гадамі паводле Іпацьеўскага спісу, паводле ўдакладнення Міхайлы Грушэўскага гэта 1208 год і сярэдзіна 1229 года адпаведна[1].

У 1208 годзе пінскі князь Уладзімір трапіў у палон, калі палякі занялі і разрабавалі Уладзімір, каб пасадзіць на сталец белзскага князя Аляксандра Усеваладавіча. Такім чынам, магчыма, пінскі князь быў звязаны з выгнаным папярэднім уладзімірскім князем Святаславам Ігаравічам.

У падзеях 1226—1228 гадоў, паводле Іпацьеўскага спісу (1227 — пачатак 1229, паводле Грушэўскага[2]), дзе актыўны ўдзел бралі піняне і тураўцы, князь Уладзімір не згадваецца.

У другой палове 1229 года[3] князі Даніла і Васілька пайшлі з войскамі ў Польшчу на дапамогу князю Конраду, а для абароны Уладзімірскай зямлі ад яцвягаў пакінулі ў Бярэсці пінскага князя Уладзіміра, берасцян і ўграўчан. Тым часам паўз Бярэсце з рабаўнічага паходу на Польшчу вярталіся літоўцы, мірныя з Данілам і Васількам спакойна ішлі праз іх зямлю, але пінскі князь Уладзімір, сказаўшы «ёсць мірныя [ім], але мне ёсць не мірныя», выйшаў з берасцянамі супраць літоўцаў і ўсіх забіў.

Ёсць думка, што было два пінскія князі Уладзіміры, адзін выступае ў падзеях 1208 года, другі — у 1229 годзе.

Сынамі Уладзіміра былі пінскія князі Дзямід і Юрый, таксама, магчыма, Фёдар, старэйшы за іх, але яго крыніцы яўна Уладзіміравічам не называюць.

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]